Terme Lisesi´nden 1997 yılında mezun olan 5-D sınıfının öğrencileri, Edebiyat öğretmenleri Ahmet Sezgin ile birlikte 3 yıldır bir araya gelip hasret giderdiler.
2 yıldır iftarda bir araya gelen mezunlar, bu yıl Ramazan Bayramının 2. gününde (18 Temmuz 2015 Cumartesi) Terme Lisesi bahçesinde bayramlaştılar, anılarını tazelediler, sonra da Miliç/Ulusoy´da çay eşliğinde muhabbet ettiler.
Eğitimci-Yazar Ahmet Sezgin, 5-D sınıfı öğrencileriyle gerçekleştirdikleri buluşma için duygu ve düşüncelerini şöyle ifade etti:
?1993-1998 yılları arasında 5 yıl görev yaptığım Terme Lisesi´nde derslerine girdiğim bütün sınıfları ve öğrencilerimi çok sevdim. Her sınıfta çok özel öğrencilerim oldu bu okulda. Kredili ders geçme sisteminin uygulandığı yıllarda dersine girdiğim ve iki buçuk yılda mezun ettiğimiz (Ocak 1997) 5-D Şubesinin öğretmenlik hayatımda çok özel bir yeri oldu. Bu sınıfın en önemli özelliği; çalışkan, sorumlu, okumaya, edebiyata, sosyal meselelere duyarlı öğrencilerin sözel alanı seçmiş olmalarıydı.
Terme Lisesi´nden 18 yıl önce mezun olan çok değerli ve sevgili öğrencilerimle üçüncü kez buluşup hasret gidermenin çok büyük bir heyecan ve mutluluğunu yaşadım Ramazan bayramında. Beni Terme Lisesi yıllarıma, güzel, anlamlı ve hüzünlü hatıralarıma götürdü sevgili öğrencilerim. Güzel ve anlamlı hatıralarımızı paylaştık. Geleneksel buluşmamıza gelemeyen sevgili öğrencilerimizi andık, kimlerin nerede ne yaptıklarını öğrendik. Meslektaşlarımızın bir kısmını yad ettik.
Birçok öğrencime 18 yıldan beri arşivimde hatıra olarak sakladığım Edebi Metinler ödevlerini, otobiyografilerini geri vermem onları çok heyecanlandırıp mutlu etti. Ayrıca ?Termeli Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi? ve ?Aşk Medeniyetine Yolculuk? isimli kitaplarımla ?Bilgi Pınarı? ve ?Ay Vakti? isimli dergilerden hediye ettim onlara.
Gül yürekli öğrencilerimin hepsi güzel meslek sahibi olmuş, hepsi evlenip bilinçli anne-baba olmuş. Bazıları eş ve çocuklarıyla teşrif etmiş yemeğe. Onlarla çok gurur duydum. Hepsi de 18 yıl önceki kadar saf ve samimi. Ama daha tecrübeli ve daha olgunlar. Vatan, millet ve insanlık için atıyordu yürekleri. Ailelerine, hocalarına, ecdadına layık güzel insanlar olarak yaşama mücadelesi veriyorlardı. İnşallah bu gönül muhabbetimiz daim olur ve daha başka zamanlarda daha çok öğrencim ve sınıflarla buluşmak da nasip olur.?
