GAZETE SAKLAMA MERAKI-3
Belma: Hocam, daha çok hangi gazeteleri sakladınız? Yani gazetenin adı önemli mi?
Seyfi Günaçtı: “Hayır. Gazeteyi saklamak için adından çok haberin önemi var. Arşivimde en çok görülen gazeteler; Tercüman, Hürriyet, Milliyet, Cumhuriyet, Türkiye ve Sabah gazeteleridir. Az sayıda Son Havadis, Yeni İstanbul, Akşam, Takvim, Yeni Asır ve Ege Ekspres gazeteleri de vardır. Son ikisi, İzmir gazeteleridir.”
Seyfi Günaçtı, dolaptan indirdiği gazete balyalarından birini açtı. 1987 yılına ait bu pakette Hürriyet, Tercüman, Tan, Günaydın, Söz ve Milliyet gazetelerini gördüm.
Sonra gazete kupürlerinden oluşan dosyalara sıra geldi. S. Günaçtı, dosyaları bulundukları yerden çıkarıp masanın üstüne koymaya başladı. Masanın üzerinde dosya koyacak yer kalmayınca durdu. Ben de “Bu kadarı yeter hocam, hepsini çıkarmanız şart değil” dedim.
Saymadım ama masanın üstünde en az 45 dosya vardı. Geride kim bilir daha ne kadar dosya vardı! Bunları kesmek, konularına göre tasnif etmek de mutlaka bir gayret ve emek isterdi. Kendisinden dosyalar hakkında bilgi rica ettim. Anlattı.
“Önceleri kestiğim gazete kupürlerini bir dosyada biriktiriyordum. Bir zaman sonra hem dosya doldu hem de konular çeşitlenmeye başladı. Bunun üzerine konularına göre dosyalamaya başladım.
Beş sene önce saydığımda 104 adet dosya ismini listeye yazmışım. Bugün dosya sayısının 110'dan fazla olduğunu söyleyebilirim. Bu arada şunu da eklemeliyim; bazı konulara ait dosya sayısı 1'den fazladır. Kadın ve Aile 2, Eğitim 3, Spor 4, İHL 4 ve Başörtüsü 12 dosyadır.
Başörtüsü dosyasının fazla olmasının sebebi, bir dönem başörtülülere reva görülen zulmün fazlalığındandır. Ayrıca başörtüsü dosyası, 271 sayfadan oluşan 'Türban Diye Diye' isimli kitabıma kaynaklık da etmiştir.
İstersen dosya konularına birkaç örnek verelim:
1.Ahlâk, 2.Eğitim, 3.Kadın ve Aile, 4.Alkol ve Kumar, 5.Türkler ve Osmanlı, 6.Din, 7.Spor ve Din, 8.Spor, 9.Siyaset, 10.YÖK, 11.Avrupa Birliği, 12.Kıbrıs, 13.Ermeni Meselesi, 14.Sağlık, 15.Türkçe-Dil, 16.PKK, 17.Terme Haberleri, 18.Samsun Haberleri, 19.Lâiklik…”
Seyfi Hocam, kitap yazarken Başörtüsü dosyasından faydalandığını söylemişti. Acaba başka konularda da bu dosyalardan faydalanmış mıydı. Yoksa gazete kupürlerini kesip dosyalamış, sonra da dolaptaki yerlerine terk etmiş miydi? Bunu kendisine sorduk.
“Pek çok konuda bu dosyalardan faydalandım. Yani gazete kupürü dosyalamak bana kuru bir yük olmadı. Derslerde de bu dosyalardan faydalandım. Aile konusunu anlatırken, güzel örnekleri dosyadan alıp sınıfta okuduk ve inceledik.
Derste; İslâm'da renk ve ırk ayrımı olmadığını, insanların eşit olduğu konusunu işliyorsun. 1960'lı yıllara kadar Amerika'da zencilerin insan muamelesi görmediklerini, bazı okullara ve beyazlarla aynı toplu taşıma aracına binemediklerini sınıfta anlatıyorsun. Öğrenci dinliyor ama pek inanmış görünmüyor. Ancak 1968 Meksiko Olimpiyatlarında 200 metrede altın ve bronz madalya kazanan ABD'li iki zenci atletin, ırkçılığı protesto etmek için şeref kürsüsüne çıplak ayakla çıkıp, siyah eldiven giydikleri bir yumruklarını havaya kaldırmış görüntülerine ait gazeteyi gösterince ilgileri farklı oluyor.
Ayrıca bu dosyalardan üç tane de sergi açtım. Konusu 'KADIN ve AİLE' olan ilk sergimi 27.10.2009 tarihinde Halk Eğitim salonunda açtım. Serginin kurdelâsını, bugünün Diyarbakır Valisi olan o günün Terme Kaymakamı Ali İhsan Su kesmişti. İkinci sergim EĞİTİM konusundaydı ve İlçe Milli Eğitim Müdürü Mehmet Özden tarafından açılmıştı. 04.04.2013 tarihinde Belediye Kültür Merkezinde düzenlediğim 'İki Büyük İllet ALKOL ve KUMAR' konulu üçüncü sergimi de Kaymakam Fahri Meral açmıştı.”
Bu yazıyı hazırlamak amacıyla Seyfi Günaçtı'nın evine misafir oldum. Bir görev için gitmiştim. Ancak gördüklerim ve duyduklarım karşısında hem şaşırdım, hem de çok şey öğrendim. Bu görüşmeden benim de çocuklarıma aktaracağım şeyler olacak.
Size de bu değerli ve ilginç arşivi görmenizi tavsiye ederim.
