Terme Organik Fındık Üreticiler Birliği Başkanı Mithat Türkyılmaz, “Ürün bazında örgütlü üreticilik tarımın olmazsa olmazdır” diyerek gazetemize açıklamalarda bulundu.
Türkyılmaz, “Üretimin talebe göre planlanması, ürün kalitesinin iyileştirilmesi, pazara standartlara uygun ürün sevk edilmesi, ulusal veya uluslar arası ölçekte pazarlama gücünün artırılması tarımsal üretimde çok önemli kavramlardır. Hatta bu kavramlar, tarımsal üretimi bizim gibi bireysel olarak yapan üreticiler için çok büyük sorundur.
Bu sorun, üreticilerin ürün bazında örgütlenmesi ile çözülebilir.
Nitekim, bundan tam 15 yıl önce yöneticilerimiz bunun farkına varmış ve üreticinin hayatında çok önemli yer bulacak bir yasanın çıkmasını sağlamıştır. 5200 Sayılı Tarımsal Üretici Birlikleri adı altında çıkarılan bu kanun ile bütün üreticilerin ürün veya ürün grubu bazında bir araya gelerek örgütlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç, yasanın birinci maddesinde aynen şu şekilde ifade edilmiştir.
“Madde 1-) Bu Kanunun amacı; üretimi talebe göre plânlamak, ürün kalitesini iyileştirmek, kendi mülkiyetine almamak kaydıyla pazara geçerli norm ve standartlara uygun ürün sevk etmek ve ürünlerin ulusal ve uluslararası ölçekte pazarlama gücünü artırıcı tedbirler almak üzere tarım üreticilerinin, ürün veya ürün grubu bazında bir araya gelerek, tüzel kişiliği haiz tarımsal üretici birlikleri kurmalarını sağlamaktır.”
2004 Yılında çıkarılan bu yasanın yürürlüğe girmesinden bu yana tam 15 yıl geçti. Peki tarımsal üretim yapan üreticiler ürün bazında ne kadar örgütlendi? Bu yasayı çıkaranlar, uygulamada ne kadar başarılı oldular? Ülke geneline baktığımızda örgütlülük oranı %25 bile olamadı. Yani tarımsal üretim yapan üreticiler yine bölük pörçük, darmadağın.
Hemen söyleyelim ki, üreticilerin bir araya gelmesini sağlayacak mevzuat geliştirmez ise, hiç kimse birlik ve beraberlik beklemesin. Örgütlü üreticilik beklemesin. Devletimizin verdiği bütün destekler üreticilerimizi bireyselliğe teşvik edici olduğu sürece bu dağınık, herkesin kendi bildiğini yaptığı tarım da devam edecektir. Sonuç ortadadır. Hem üretici kaybediyor, hem de ülkemizin ekonomisi kaybediyor.
Ürün bazında örgütlü üreticilik, tarımın olmazsa olmazıdır. Bu nedenle, üreticilerin ürün bazında bir araya gelmesini ve kendi tarımsal üretici birliğini oluşturmalarını temin için mevzuat geliştirilmelidir.
Üreticileri bir araya getirebilecek birçok teşvik örneğinden sadece birini arz ederek sözlerime son veriyorum.
“Ürettiği ürün bazında kurulan birliğin üyesi olan üreticiye tam destek, üretimini bireysel olarak sürdüren üreticiye ise yarım destek.” verilse, acaba sonuç ne olur?”dedi.
