Su, akıp giderken nerede bir boşluk bulursa o boşluğu hemencecik doldurur. Bunun için davetiye beklemez. Boşlukları doldurduğu için suyu kim suçlayabilir ki? Bazen hayatımızda bir türlü dolduramadığı-mız boşluklar oluşur. Ya da çatlaklar. Biz onları gerekli olan şeylerle dolduramadığımızda başkaları bir şekilde doldurmaya çalışacaktır. Hayatımızda ne kadar az boşluk varsa yaşantımız o kadar iyi gidiyor demektir. Boşluklar bizim için kader midir? Olmalı mıdır? Hiç boşluk taşımayan yaşamlar var mıdır? Olduğunu sanmıyorum.?Benim hayatımda boşluklar yok.? diyen insan, muhtemelen o boşlukların üstünü naylon yalanlarla kapatıyordur. Ama düşünemez ki bazen bir yağmur damlası bile o boşluğun ortaya çıkması için yetecektir.
Boşlukları doldurmak; sevdiğimiz insanlarla birbirimizi iyi anlamamıza, tanımamıza, birbirimizin beklentilerini önemsememize, küçük ayrıntıları bile göz ardı etmememize bağlıdır.
Böylelikle boşluklar en aza indirgenebilir. Birbirimizin gözlerine baktığımızda ne istediğini anlamak, içinden geçenleri okuyabilmemizle ilgilidir. Ama günümüzde bunu başarabilen insan sayısı gün geçtikçe daha da azalmaktadır. Sonra hayatın doğal akışının bir parçası olan su, akar ve boşlukları doldurur. Bu durumda yaptığımız ilk iş suyu suçlamaktır. İyi de boşlukları bırakanların hiç mi günahı yok? Beklentiler, hayatımızı renklendiren en önemli ayrıntılardır. Karşımızdaki insana ondan ne beklediğimizi kendimiz söylersek bir anlamı kalmaz. Söylenmeden yapılan fedakârlıklar boşlukları dolduran en sağlam duygulardır.
