Uygulanmakta olan eğitim programı ailelere eğitim-öğretim sürecinde önemli sorumluluklar yüklemiştir. Ailelerin eğitim sürecinde etkili bir biçimde yer almalarının elbette temel gerekçeleri vardı.
Bunlardan en önemlisi ve en başta geleni, anne babaların çocuklarıyla en yoğun iletişim içinde olan bireyler olmalarıdır. Eğitim-öğretim sürecinde ve çocukların gelişiminde anne-babaların gözlemlerinden ve görüşlerinden yararlanmak çocukların gelişimini kolaylaştırıcı bir anlam taşımaktadır.
Toplumumuzdaki genel olarak aile yapılarına göz attığımızda, özellikle annelerin eğitim düzeylerinin alt düzeyde olması onların çocuklarına gerek ev ortamında çeşitli beceriler kazandırmalarına, gerekse okuldan beklenen akademik katkılara yeterince cevap vermemelerine yol açmaktadır. Aile katılım programları bu yönden yetişkin eğitim programı olarak da algılanmakta ve toplumda anne babaların özellikle de annelerin gelişimine önemli katkılar sağlamaktadır.
Ailelerin okulu tanıması, kendilerini eğitim elamanlarının bir parçası olarak görmesi, aynı zamanda yüreğinde hissetmesi, onların okul ve öğrenciler için kaynaklar aramasına fırsat sağlamaktadır. Ailelerin katılımında bir diğer gerekçe de çocuklarının akademik performanslarının, okulun akademik standartlarının da yükselmesine katkı sağlayacak olmasıdır.
Sınıf ve okul ortamı içerisinde ortak bir kültürün oluşması için ailelerin eğitim-öğretim sürecine ilişkin bazı etkinlikleri ev ortamına taşımaları ve bunları geliştirmeleri de çok yararlı olacaktır. Günümüzde eğitim her yerde yapılabilir olarak düşüncesinden hareketle sınıfın zaman zaman eve, evin de sınıfa dönüşmesi sağlandığında istenen akademik başarı ortaya çıkar. Öğretmen anne baba, anne babada öğretmen rollerini iyi oynadığı takdirde bundan çocuklar karlı çıkarlar.
Ailelerin çocukların gelişimi için en iyi ve etkili yolları, yöntemleri bulmak için çaba sarf etmektedirler. Ancak zaman zaman bu ipuçlarını bulmakta zorlanmaktadırlar. Burada okuldan ve öğretmenden alınacak olumlu rehberlikle çocuklarına daha faydalı olma şansını bulacaklardır.
Aile katılımı ile gerçekleştirilen etkinlikten hem aile hem çocuk yarar görmektedir. Aile çocuğuna yardımcı olmaya çalışırken bilgilerini tazeleme ve mevcut bilgilerine yeni bilgiler katma şansını yakalamaktadır. Bunun başka olumlu yanı ailelerin çocuklarıyla uğraşırken öğretmenin yaşadığı zorluların farkına varmalarıdır. En azında “biz kendi çocuğumuza tahammül gösteremiyoruz, öğretmenler bütün sınıfla boğuşuyor” düşüncesiyle empati yapma fırsatı buluyorlar. Böyle bir sıkıntıyı yaşayan aile öğretmeni karşı daha dikkatli olmaya, yardımcı olmaya gayret gösteriyor. Oluşan bu işbirliği ortamı öğrencilerin akademik başarılarının artmasını sağlıyor.
Yaşadığımız olağanüstü pandemi şartlarında ailenin eğitime katkısı iki kat artmıştır. Aile bu dönemde öğretmenin rolünü üstlenmek durumunda kalmıştır. Bu duruma ayak uyduramayan aileler bunun olumsuzluklarını yakın gelecekte göreceklerdir. Ailelere düşen bu zamanı iyi değerlendirmeleri öğretmen eksikliği giderdikleri oranda olumlu bir kültür oluşacaktır.
Oluşan bu ortak eğitim- öğretim gayretinden çocukların benlik algısı olumlu yönde etkilenmektedir. Ailelerin okula ve eğitime karşı olumlu tutumlar geliştirmelerine yardımcı olmaktadır. Sonuçta çocukların daha iyi olmasını düşünen öğretmen ve veli gayreti bir araya geldiğinde beklenen başarı er geç ortaya çıkacaktır. Bu dönem bunu en güzel şekilde gerçekleştirenlerin dönemi olacaktır. Onun için biraz daha gayret. Hiçbir gayret karşılıksız kalmaz.
