KORONAVİRÜS GÜNLÜĞÜMÜZDEN

    Koronavirüs tedbirleri çerçevesinde evlerimize çekildik genellikle ama bize meşguliyetler sebebiyle 24 saat yetmiyor bazen.Neler mi yapıyoruz?
         Üniversite sınavına hazırlanan son sınıf öğrencilerimize uzaktan ders verip çok yönlü rehberlik yaparak, onlar için kurduğum vatsap grubunda Türkçe ve edebiyat bilgileri notlarımı, test sorularını, EBA'dan canlı yayınlarla ders anlatarak, ilgili ve azimli öğrencilerimin sorularına cevap vererek,  sevgili evlatlarımızı her yönüyle motive ederek bu zor süreçte öğretmenlik ve eğitimcilik vazifemizi yapmaya gayret ediyorum. 
         Ayrıca çeşitli dergi ve kitaplar okuyarak, farklı türlerde yazarak, yakın bir zamanda yayınlanacak 4 kitabımın son kontrollerini yaparak, güzel mesajlar veren sanat filmlerini ailece seyrederek, birlikte zevkli sohbetler ederek; TV ve internet haberlerini dikkat ve üzüntüyle takip edip yorum ve tefekkür ederek; eş, dost, akrabalarla, eski öğrencilerimle daha çok yazışıp konuşarak; lisedeki sınıf arkadaşlarımızla daha sık iletişim kurabilmek ve buluşabilmek için vatsap grubu kurarak çok hayırlı, kültürel ve sosyal bir faaliyet içindeyiz.
         Oruç tutarak,  Kur'an-ı Kerim okuyup anlamı üzerinde düşünerek, orucun bizi tutması için gayret ederek;  hijyen ve sosyal mesafe tedbirlerini alıp sabır, umut ve duayla evimizde kalarak vaktimizi güzel değerlendirmeye çalışıyoruz. 
          Koronavirüs yüzünden yıllar sonra yani çocukluğumuzdan sonra evde tıraş da olduk. Furkan oğlum, güzel bir tıraş yaptı. Celalettin oğlum ile fındık ve ceviz kırıp ayıkladık.
         Yasak günleri dışında kıymetli Yakup Ar Hocam ve Mustafa Gazali ağabeyle haftada bir buluşup sohbet ediyoruz, hasret gideriyoruz. Ayrıca bu vesileyle hem farklı yerleri görerek gözümüz ve gönlümüz doyuyor hem de gönül alıyoruz. Çocukluğumun geçtiği Bağsaray köyümüze gittik bir gün, orada hatıra anlattık. Ferhat ağabeyimin yetiştirdiği bitkiler hakkında malumat sahibi olduk. Ayrıca bol oksijen ve huzur depoladık. Bir başka hafta Dereyol köyüne gidip değerli Bekir Oy Hocamızı evinde ziyaret ettik. Macera dolu hayatından ibretlik, trajikomik olayları biz, heyecan ve zevkle dinlerken hem güldük hem de düşündük. Bekir Oy Hocamın kibrit çöpleri, deniz kabuğu, kum ve tutkaldan yaptığı muhteşem ev ve cami maketlerini hayranlıkla inceledik. Geçen hafta Salıpazarı'a gidip çok değerli İsa Düdükçü kardeşimizi ziyaret edip hasret giderdik. Tabii sosyal mesafe kurallarına riayet ederek.
          Eskiye oranla ailemize, kendimize, sevdiklerimize, kitaplarımıza, okuyup yazmaya, ihmal edip eksik bıraktığımız şeylere; tefekkür, tezekkür ve duaya daha fazla zaman ayırabiliyorum. Zihnen ve ruhen daha fazla motive olup huzuru hissediyorum.
        Ne dedikodu ne trafik stresi ne sosyal kargaşa ne işe geç kalma endişesi. En büyük endişemiz, koronavirüs tedbirlerine riayet edilmemesi ve nice insanın bu virüse yakalanması. En büyük üzüntümüz, kaybettiklerimiz. En büyük korkumuz, bu virüsün çok uzun zaman aktif olup birçok garip insanın iş ve sağlık yönünden sıkıntı çekecek olması. En büyük minnetimiz, risk altında fedakârca kamu görevi yapan sağlıkçılarımız, güvenlik ordumuz. En büyük özlemimiz ise gül yürekli öğrencilerimin gözlerine bakarak sınıfta yüreklerine dokunabilmek. En büyük umudumuz, günden güne azalan bu vürüs musibetinden tamamen kurtulabilmek. Her türlü hastalık ve musibetlerden korusun bizi Rabbim. Selam ve dua ile…