OSMANLI HAYRANININ CISTAKA MERAKI

 Her devrin kendine has özellikleri vardır. Sanat anlayışı, spor anlayışı, müzik tarzı ve bunların yanı sıra örfi ve kanuni bazı kaideler her devirde aynı olmayabilir.
İsmine ister yenilik, ister tekâmül deyin bazı şeyler hayatımıza ya farklı bir şekilde ya da bir keşif yoluyla girer. Keşif yoluyla giren şeyler daha çok fenni olur. Moda hem keşif hem de örfi olarak hayatımızda yer alır.
Her devletin kendine has sanatı ve sanat anlayışı vardır. Türklerde günümüz tabiri ile türkü yani Türk Halk Müziği ile şarkı yani Türk Sanat Müziği denilen tür daha yaygındı. Batı'da buna benzerdi. 
Günümüzde “Pop” denilen müzik tarzı neredeyse bütün ülkelerin ortak tarzı olmuştur.
Bu bahsi şimdilik geçelim.
Kültür dünyamıza “Kamyon arkası sözler” diye giren ve önce araba arkalarına ve sonra duvarlara yazılan “veciz (!)” sözlerden sonra; çocuk isimleri yazmak moda oldu. Taşıt sahibi kendi ev ahalisine ait olan kendisi ve karısı hariç kişilerin isimlerini yazdırıyorlar.  Bunlardan epey var. 
Son zamanlarda ise, ya “Osmanlı tuğrası” ya da “k.atatürk” imzası taşıyan çıkartmalar epeyce arttı. Bu millet bu ikisinin ne anlama geldiğini biliyor. Olsun taşıt sahipleri yine de milletin gözüne sokarcasına imza ve tuğra yapıştırmaktan vazgeçmiyor.
Her ne kadar zemheri sineği gibi ikisini de yapıştırmış olana rastlasanız bile bu oran yaklaşık kırk elli binde bir ancak var. Ekseriyet tuğra ve imzada.
Bu mevzuyu da burada keselim.
Şubat ayının ilk Pazar günü Ünye sokaklarında dolaşırken çok kişinin “Cıs taka” diye adlandırdığı bir müzik benzeri ses çok yüksek sesle açılmış olmalıdır ki taşıt oradan geçerken işyeri camları bizim göremediğimiz şekilde titremiş olmalı. Biz bu sesi  “gürültü” sınıfından sayarsak yeni nesilden zılgıt yiyeceğimizden sesimizi çıkarmazdık.
Yanımızdan geçen “Cıstakalı” araba biraz uzaklaşınca kullandığı minibüsün arka camında koskoca bir Osmanlı tuğrası gördüm.
Perhiz ile lahana turşunu içine alan söz nasıl yanana geliyordu bilmiyorum ama bana çok tuhaf geldi. Cıs takalı Osmanlı hayranı. Büyük gelişme…
Her ne kadar Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi çalmasa da cıs taka biraz bu ambleme ister “münasip” ister “uygun” durmamış değin biraz tuhaf durdu.
Biz kimsenin neye hayran olduğunu veya hangi tarz müzik dinleyeceğine karışamayız. Araba arkalarında çok şey görmüşlüğümüz de vardı. 
Belki bir gün “Porsche” markalı yabancı bir plakalı arabadan Hacı Arif Bey'e ait bir musiki icra eden sanatçının sesi, Patpat denilen araçtan gelen Michael Jackson'a ait bir müziğin sesi birbirine karışırken duyarsanız şaşırmayın.
Kimi müzik dinler kimi musîkî…  “Tuğra” ile “k.atatük” yazısını da unutmayın bu arada. Mühim şeyler bunlar…
Sizce Traktörde nasıl bir makam ile arkasında nasıl bir çıkartma olmalı?
Neyse kafa yormayın…