Bugün, 18 Nisan 2024 Perşembe

Nazmi KILIÇ


AFFETMEK

AFFETMEK


    Affetmek insan hayatında çok önemli etkiler bırakır. Affetmek affedene ve affedilene ne kazandırır. Biraz bu konu üzerinde düşüncelerimizi paylaşalım. Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz. Nefret hayattan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller. Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir. Sadece kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde insanı boğar. Nefret dolu hayat mutsuz bir hayattır.
    Affetmek insanı derinleştirir. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendini hazır hissetmesi gerekir. Çünkü affetmek bir seçimdir.
    Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. Affetmek bir süreçtir. Birden bire affedişler bile bir sürecin ürünüdür. Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Hiçbir zaman şartlı affetme yoktur. Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.
    Affetmek bir tercih biçimidir. Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin özgürleşmenizdir. Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır. O acılar sizin acılarınızdır. Affetmek kolay değildir. Fakat özgürleşmek için gereklidir. Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır.
    Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, hayatınızı kontrol altında tutulmasına son vermek demektir.
    Affetmek, o kişiyi sevmek değildir. Affedersiniz ama artık sevmezsiniz. Sevmeksizin sınırlı olarak münasebetleriniz devam edebilir. Sadece tadı, tuzu olmaz o kadar.
    Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda kalmak demek değildir. Konuşmadan da fevkalade geçinip gidersiniz.
    Affetmek, o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değildir. Affedersiniz ama yok sayarak ta hayatınıza devam edersiniz.
    Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. Affedersiniz herkes kendi hayatını yaşamaya devam eder.
    Affetmek, o kişiyi kucaklamak değildir. Kucaklayabilmek yücelik ister. Bu yüceliği, büyüklüğü her nefis gösteremez.
    Affetmek, o kişiyi suçsuz bulmak değildir. Affedersiniz ama yine de suçunu sabit bulursunuz.
    Affetmek, o kişiyi haklı bulmak değildir. Affetmeniz halı gördüğünüz anlamı taşımaz.
    Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermek değildir. Herkes kendi hatasını kendisi telafi eder. 
    Affetmek kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin hapishanesinden artık özgürlüğe kavuşmaktır. Affetmek artık acıyı hissetmemektir. Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir. Duygusal unutma affetmenin diğer adıdır. Affetmek büyüklüktür, affedenlerden ve affedilenlerden olabilmek umuduyla. Allah cümlemizi affetsin. Sağlıcakla ve mutlulukla kalın.