Çocuğumuz öfkelendiğinde bu durumla igili yapmamız gereken ilk adım karar vermektir.Nasıl davranacağımıza,iletişimizizi ne üzerine kuracağımıza karar vermemiz gerekir.En önemlisi de öz düzenlememizi nasıl sağlayacağımızı bilmemiz gerekmektedir.
Öfkeye öfke ile karşılık vermenin veya öfkeyi durdurmaya ve çocuğun anında başka duyguya geçişini hızlandırmaya çalışmanın kimseye faydası olmaz.
Öfkelenen çocuğumuz beraberinde olumsuz davranışlarda geliştiriyorsa,bunun tek sebebi kendi sakinleşme becerisini henüz sağlayamaması ve tabii kendi bildiği yöntemle ebeveyne çağrıda bulunmasıdır.
Gelelim asıl meseleye biz bu çağrıya nasıl cevap veriyoruz ve nasıl model oluyoruz?
Çocuklar,kendi sakinleşme yöntemlerini bulan, bunları günlük yaşamda uygulamaya çalışan ve önce kendisi ile olumlu konuşulan ebeveynler görmek ister.
BEN ÇOCUĞUMUN ÖNÜNDE ÖFKEMİ NASIL KONTROL EDEBİLİYORUM?
O BENDEN HANGİ BECERİLERİ ÖĞRENİYOR?
( derin derin nefes almak,mırıldanmak,egzersiz,uğraş bulmak ,su içmek)
Çocuğumla birlikte öfke anında iyileşmeyi seçiyormuyum?
ÖFKELİ ÇOCUĞU YALNIZ BIRAKMAYIN,
Kaç yaşında olursak olalım sakinleşmek için desteğe ihtiyaç duyarız bunu sakın unutmayın.
Yanında olduğumuzu,
Ona nasıl yardımcı olabileceğimizi,
Mola vermek isterse verebileceğini,
Onu dinmeli
Çocuğumuzun fikrini önemsediğimizi belli etmeli,
Ve tabii sarılmalıyız,
