Egoya yenildim ben, ben değilim
Sana layık yaren olmadık ki
Yandı yürek, kebap oldu eridi
Annem, helalliğin alamadım ki?
Ağlamak boş imiş, yetmedi bana
İnan ki nasıl da muhtacım sana
Bir ışık girmedi sensiz dünyama
Yokluğun karanlık, ah canım annem!
Binlerce pişmanım, çok üzdüm seni
Sensizlik dertlere düşürdü beni
Şimdi burada olsan, yaşasak anı
Affına sığınsam, ah canım annem!
Ağlasam avutur, sesim keserdim
Nazlanır nazlanır sana küserdim
Bana çağırırdın, yüzüm asardım
Bağrına basardın, sarılıp annem.
Küskün iken gözüm arardı seni
Bak, senin yokluğun kahretti beni
İnan, unutmadım geçen günleri
Küstürdüm, rüyama girmiyor annem.
Azmi de hasretten sarardı, soldu
Adını andıkça gözlerim doldu
Bize bu ayrılık Mevla’dan kaldı
Rüyalarıma gir, ne olur annem!
