Bugün, 29 Mart 2024 Cuma

Yılmaz İMANLIK


AYRILIKLARIN HAMALI


Hiç şiir yazmadım bu sonbaharda
Sonbahar küsmüş müdür ki bana?
Üzüntüden sararmış mıdır yapraklar,
Uçup gitmiş midir göçmen kuşlar?
/Hiç göremedim ki?

Kaç hüzün çığlığı saplandı hayallerime
Nasıl anlatayım düşlerimin kanadığını?
Saçlarımı hiç okşamadı sabah rüzgârı
Durmadan kum taneleri ekti gözlerime
Hangi denizin yitik sahiliydi gözlerim?
/Hiç bilemedim ki?

Suskun gecelerde parçalanırken ay ışığı
Yüreğimin kandiline güvendim sadece
Bir de ellerimden tuttu yakamozlar
Yaprakların altına sakladım rüyalarımı
Her gece aynı rüyayı göreyim diye.
Yıldızlardan mutluluk dereyim diye
/Hiç deremedim ki?

Her yaprak terk edilmiş bir kuşun
Hazin öyküsünü taşıyordu oysa
Ufuklara saplanmış bir yolcu gibi
Ayaklarımın altında ezildi yapraklar
Bilmeden bir bir çiğnedim hikayeleri.
Ne ağırdır terk edilen bir kuşun öyküsü.
Nasıl anlatayım rüzgar acıtırken saçlarımı?
/Hiç denemedim ki?

Kaleminde hep hüzün taşır hazan şairi
Ne zordur ayrılıkların hamalı olmak
Bir dize kaç okka ayrılık çeker şair,
Zamansız gelen vurgunları saymazsak?
Her vurgun bir sonbahardı gözlerimde
/Hiç gülemedim ki?