Yağmurlu bir gecenin son anlarıydı
Daha tan yeri ağarmamıştı…
Ezan için hazırlığa başlamışken görevliler
Gözüm yollardaydı
Ayvacık uykudaydı…
Dünya ışığı bekliyordu
Sokak lambaları yeterli değildi
Kâh karanlık kuytulardan,
kâh ışıklı yollardan geçiyordum
Bir yanım korkulu, bir yanın meraklı…
Vakit bilinmez zamandaydı
Ayvacık Uykudaydı…
Ünye'den başladım bu sefere
Önce Samsun, sonra Çarşamba…
Tek ü tenha bir dünya…
Bazen belirsiz siluetler..
Çarşamba lambalar altındaydı
Ayvacık uykudaydı…
Ayvacık'ı işaret eden yerden ayrılıyorum
Çarşamba'dan bir ışık huzmesi kalıyor geriye
Ve karanlık bir dünya ardında…
Arttık sahil arkamdaydı
Ayvacık uykudaydı
Yollar kıvrım kıvrım
Yer ile gök aynı renkte
Mesafeler artarken arkamda
Yollar kısalıyordu.
Gözlerim yollardaydı
Ayvacık uykudaydı…
Kaç canlı uyanmıştı bilmiyorum
Kaç canlı güne başlayabilmişti düne göre
Kaç canlıya dün olacaktı bugün
Kaç canlıya son olacaktı…
Nefesler burundaydı
Ayvacık uykudaydı
Falan kadar kaldı diyordu mavi tabelalar
Şu kadar daha var gideceğin yere
Şu kadar yol gelmişsin diye yazmıyordu
Tabelalar yoldaydı
Tabelalar dardaydı…
Ayvacık uykudaydı…
Yollar son bulmuştu
Ben Ayvacık'taydım…
Tezgâhlar kuruluyordu tek tük
Gün ışıyordu
Ve…
Nihayet gün ışıdı…
Lambalar kararmıştı…
Ayvacık uyanmıştı…
