BİR DOST KALMAMIŞ
Dikenler içinde bir tek menekşe
Bükülen boynunu doğrultsam keşke
Bülbülller yerleşmiş saraya köşke
Gerçeği demeye bir dost kalmamış
Koskoca dünya da yapayalnızım
Derdimi çalacak yoktur bir sazım
Doğruyu söylerim dilenmez sözüm
Ehli muhabbet bir dost kalmamış
Kime söylüyorsun kimin var senin
Elini tutmaya yoktur bir elin
Tutuldu konuşmaz şakıyan dilin
Yürekten sevecek bir dost kalmamış
Bir deli poyrazın eser gönlümde
Yüzüm güldürmedin geçen günümde
Meğer yerim yokmuş dünde bugünde
Dostumsun diyecek bir dost kalmamış
Bir başıma buralardan giderim
O yaban ellerde ben ne ederim
Çoban olur deli gönlüm güderim
Merhaba demeye bir dost kalmamış
Azmi ye dar ettin geniş dünyayı
Atamazsın gönlündeki karayı
İstemem versen de köşkü sarayı
Derdin paylaşacak bir dost kalmamış
