BOM BOŞ
İmanın karartıp dalanlar küfre
Gönlünü kapatmış o keskin zehre
Kimse aldırmıyor şu zaman ahra
Hesabın kaptırmış elleri bomboş
Tatlı kelamlara dönmüyor dili
Soldurmuş bağında açmıyor gülü
Sürükler götürür nefretin seli
Çamura boyanmış izleri bomboş
Ehli canlar erenlerden yetişir
Can kuşları gevrek gevrek ötüşür
Gönlü kara olan yanar tutuşur
Gönül sabahında elleri bomboş
İman kuşun kafesinden uçurmuş
Ehlibeyt trenini kaçırmış
O küfrün zehrini cana içirmiş
İlacın yitirmiş dermanı bomboş
Küfre dalıp doğru yoldan dönenler
Gönülün tahtından şaşıp inenler
Gerçeği görünce kaçıp sinenler
Hak kelamı sırda dilleri bomboş
Yokla aşık azmi özünü yokla
Hakkın kelamıyla gönlünü pakla
Yolundan dönenden sırrını sakla
Ehli muhabbetten yolları bomboş
