GÖNÜL YORULUR
Durmadan menzilde gider dururum
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Kalmadı takatim düşer dururum
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Yılların badalı dikine gider
Takat ile derman bizi terk eder
Kırkından atmışa beden fark eder
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Yetmişinde baston ele alındı
Yılların kıymeti yeni bilindi
Benim deli gönlüm boşa dolandı
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Şu uzun menzilde kaldık mı yaya
Gönlümüz uğradı ömürden zaya
Aşılmaz yolları taş ile kaya
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Çizgiler sayılmaz buruşur yüzün
Ne kadar söylesem dinlenmez sözü
Silgiler silemez yazılan yazın
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Bir adım geride kaldım dünyada
Gülemedim ne hayâlda rüyada
Dostlarımda kaldı noksan hülyada
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Ağlatmasan da Azmi´yi gülseydi
Geçen yıllarına değer verseydi
Dostları da hâl hatırını sorsaydı
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Israr etseniz de kalamam burda
Yarensiz gönülde kalır mı darda
Ahuzarım kaldı o sadık yarda
Yıllar coşar gelir gönül yorulur
Gönül yorulur, Sözler kalır...
