Çocukluk arkadaşım Hayrettin TEK, bir gençten bahsederken ?Biraz bardabaş yetişti? diye bir cümle kurdu. Bu cümleyi kurarken hiç zorlanmadı ve de hiç teklemedi.
Belki böyle bir cümle kurduğunun farkında değildi. Farkında olan, işim icabı bendim. Kelime bir defa kafama takılmıştı.
Sohbeti akışına bıraktım.
Hakkında değerlendirme yapılan genci ben de tanıyordum. Tanıyor olmanın verdiği rahatlıkla arkadaşımı destekler mahiyette birkaç cümle de ben kurdum.
Hatta anlamını tam olarak bilmesem de ?evet, senin dediğin gibi biraz bardabaş yetişmiş? bile dedim.
Soy ismiyle maruf ?TEK?, belki on kez ?bardabaş? kelimesini cümle içerisinde kullandı.
Konunun insicamından ?bardabaş? kelimesinin başıboş, serbest, rahat? gibi anlamlara geldiğine hükmettim. Çünkü arkadaşım bu anlamlara gelebilecek cümleler kuruyordu.
Eve geldim. Yazıyı yazmadan önce mevcut bütün sözlüklere baktım. Bardabaşı bulamadım. Tarama Sözlüğüne baktım orada da bulamadım. Demek ki bu kelimeden henüz TDK´nın haberi yok ve daha taramamış.
Ben tarayıp kamuoyunu haberdar etmeyi üzerime vazife bildim.
Dil canlı bir varlıktır. Dilin hazineleri kelimelerdir. Kelimeler kullanılırsa hayat bulur. Kullanılmayan kelimeler kaybolur gider.
Ben, bu bardabaş kelimesini çok sevdim. İlçemizin, yöremizin gün yüzüne çıkmamış bir zenginliği olarak gördüm.
Orijinalliğimizin, vatana sahip çıkışımızın bir nişanesi olarak telakki etim.
Böyle kelimelere sahip çıkmak, milli benliğimize sahip çıkmaktır.
Dikkat ettim, aynı kelimeyi ve benzerlerini bizim köyün yaşı kemale ermiş zat-ı muhteremleri de kullanıyor. Hem de tereyağından kıl çeker gibi kullanıyorlar. Kullanırken muhataplarının anlayıp anlamadığına bile dikkat etmiyorlar. Doğrusu da bu.
Konuşma dili konuşularak hayat bulut.
Konuşma dilindeki kelimeleri yazı diline aktarmak biz, eli kalem tutanların önemli bir vazifesi. Bu mühim vazifeyi değerli kalem erbabı arkadaşımız Zeki Ordu çok iyi yapıyor. Ayrıntıları görüyor.
Hayat, biraz da ayrıntılarda gizlidir.
Herkes bakar, sanaçtı görür.
Kelimeyi biraz tahlil ettim. Sonunda ´baş´ olan birleşik bir kelime olduğunu gördüm. ´barda´ kelimesinin ´bar´ kelimsiyle bir alakası olabilir mi diye
düşündüm. Mantıklı geldi. Çünkü başı barda (pavyonda) olanın başıboş yetişme ihtimali yüksek. Sonra yok, olamaz dedim. Bu kelimenin ortaya çıktığı
zamanlarda bar mı vardı ki alakası olsun diye düşündüm. Bir sonuca varamadım.
Şu bir gerçek ki yöremizde böyle bir kelime var ve halen kullanılıyor.
Yukarıda bahsi geçen genç, kendinden kaynaklanmayan sebeplerden dolayı biraz bardabaş yetişmiş olmasına rağmen saygılı ve efendi bir çocuktu.
Bardabaş yetiştiği halde terbiyeli kalabilmek büyük bir meziyet olsa gerek.
Sağlıcakla kalın.
