Ben Emekli Oldum

42 yıl önce başladığım öğretmenlik mesleğinin sonuna geldim ve 16.11.2018 tarihinde yaş haddinden emekliye ayrıldım.

Son aylarda gündemde olan bir konu var; EYT. Yani, Emeklilikte Yaşa Takılanlar. Bilesiniz ki ben onlardan değilim. Görevde 25 yılımı doldurduğumda da EYT´den biri değildim ve istediğim anda dilekçemi müdürün masasına koyar ve emekli olabilirdim. Fakat ben göreve devam etmeyi daha uygun buldum.

Bu yazıyı, biraz da ?Hala neden emekli olmuyorsun?? diye eleştirel tarzda soranlar için yazıyorum. Hani onlar, ?Emekli ol ki bir vatandaş daha devlet memuriyetine girsin. İşsizlik oranı düşsün!? diyorlardı ya. İşte emekli oldum.

Benim yüzümden devlet memurluğuna giremeyen kim ise, ona haber salsınlar. O da hemen göreve başlasın. Başlasın ki, işsizlik oranının düşmesine katkıda bulunsun!

Mesleğe 44 yıl önce Zonguldak İmam Hatip Lisesi´nde ücretli öğretmen olarak başladım. Rahmetli babam Zonguldak´ta çalışıyor, ben de onun yanında kalıyordum. Benimle beraber aynı okuldan mezun olan arkadaşlarımın ataması yapılmıştı ama benim atamam bir türlü yapılmıyordu. Sebebine gelince, bu uzun hikâye. Konuyu bir başka yazıya bırakıyorum. Kısaca söylemem gerekirse, Milli Eğitim Bakanlığı´nda bir üst düzey yöneticinin kafası bir yere takılmıştı ve o zat kafasını takıntıdan bir türlü kurtaramıyordu. Sonra tavsiye edilen yöntemi denedik ve engeli aştık.

Ben öğretmen olmak için okumuştum. Kararnamem çıkmayınca ücretle derslere girmek için Zonguldak İmam Hatip Lisesi Müdürlüğü´ne başvurdum. Onlar da bana İngilizce dersini verdiler. Bunu sevinçle karşıladım. Ben İHL Meslek

Dersleri Öğretmeniydim ama İngilizceyi de seviyordum ve başaracağıma inanıyordum. Bana Orta 1, Lise 1 ve Lise 2.sınıflardan ders verdiler. Sonraki görev yaptığım okullarda da İngilizce derslerine girmişimdir.

Bir dönem ücretle derslere girdim. İkinci dönem başında askerlik kâğıdım geldi. Vatani görevimi yapmak üzere Ankara Etimesgut Zırhlı Birlikler Okulu´nda eğitime başladım. Dört ay eğitimden sonra kıta hizmeti için bir yedek subay (Asteğmen) olarak Çorlu Ulaş´a gittim, teğmen rütbesi ile terhis oldum.

18 aylık askerlikten sonra Ankara´da kura çektik. Bana Sivas Zara İmam Hatip Lisesi çıktı. Kurası Gölköy´e çıkan bir arkadaşla becayiş yaptım ve 21 Ekim 1976 tarihinde Ordu- Gölköy İmam Hatip Lisesi´nde Meslek dersleri Öğretmeni unvanıyla kadrolu devlet memurluğuna başladım.

Hiç Karadeniz Bölgesi´nden dışarı çıkmamak şartıyla Ordu, Rize, Samsun ve Bayburt illerinde 42 yıl görev yaptım. Bu süre içinde müdür yardımcılığından ilçe milli eğitim müdürlüğüne kadar, eğitimin her kademesinde aralıksız 16 yıl idareci olarak çalıştım. Ağustos 1994´te Terme İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü´nden alındıktan sonra bir daha idareciliğe dönmedim.

?Ben bu işin en iyisini yaparım? tarzı bir iddiada bulunmadım, bulunmam da. Fakat görevimi en iyi şekilde yapma gayreti içinde olduğumu söyleyebilirim. ?Hangi işi yapıyorsan en iyisini yap? sözünü düstur edindim. ?Hatasız kul olmaz? derler. 42 yıllık süre içinde benim de hatalarım olmuştur. Lâkin bilinmelidir ki, bu hatalarda kasıt yoktur.

Terme Bülent Çavuşoğlu Anadolu Lisesi, 18 yıl ile meslek hayatımda en uzun süre çalıştığım kurum oldu. Sonra da 8 yıl ile, Şube Müdürü ve İlçe Milli Eğitim Müdürü olarak görev yaptığım Terme İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü gelir.

Terme´de başta İmam Hatip Lisesi olmak üzere 5 okulda görev yaptım. Son görev yerim, Terme´nin en eski lisesi, Fatih Anadolu Lisesi oldu. Fatih Anadolu Lisesi´nde 3 yıl 4 ay 16 gün çalıştıktan sonra buradan emekliye ayrılmak kısmet oldu. İyi de oldu. Çünkü idarecilerimiz ve öğretmen arkadaşlarım emekliye ayrılmadan bir gün önce okulda verdikleri bir yemekle beni uğurladılar. Uğurlamanın güzelliği sadece yemekte değil, öğretmen arkadaşlarımın
yüzlerindeydi, gözlerindeydi. Orada bulunan herkes onların bu güzelliğini görebilirdi; nitekim gördüler de. Tabii öğrencilerimizin ilgisinden ve sevgi gösterisinden söz etmemek olmaz.

Hele de son günün sabahı okul bahçesindeki proğram beni çok mutlu etti. Ayrıntılara girmeyeceğim. Düzenleyenlere ve proğramda yer alanlara içten teşekkürlerimi ve sevgilerimi sunuyorum. Mesai arkadaşlarımın da böyle güzellikleri yaşamalarını diliyorum.

?Elveda Milli Eğitim´ demiyorum. Çünkü ?öğretmenin emeklisi olmaz? diyorlar.