Ramazan ayının son iftarını TİAD (Termeli İşadamları Derneği)ın düzenlemiş olduğu yemekte tamamladık. Cennet vatanımızın çeşitli yerlerinde görev yapan, unutulmuş pırıl pırıl bürokrat arkadaşlarımızı ve gençlerimizi biraraya toplamışlar. Termeli ne kadar milletvekili, savcı, hakim, profesör, doçent,emniyet müdürü varsa ellerinden geldiği kadar ulaşmaya çalışmışlar. İlk defa düzenlenen böyle bir yemekte katılımcılara plaket de verildi. Kimisi ondört yaşında ayrılmış ilçeden, kimisi on yaşında. Görevleri gereği sadece akrabalarını ziyaret edebilmişler. O da bayramdan bayrama. Birbirinin isimlerini duyan dostlar, bu yemekte karşılıklı görüşme ve sohbet etme fırsatı buldular. Kaymakam Beyin, bu birlikteliğin fikir babası olduğunu biliyorum. Ben sizleri tanıyorum, ama sizler birbirinizi neden tanımıyorsunuz, diyerek böyle bir toplantıya fikir babalığı yapmıştır. Ulaşılamayan bir sürü bürokratımız olduğu ilk günden belli olsa da bu bir ilktir. İlerde geniş katılımlı bir toplantının olacağı sinyalleri bu yemekte verilmiş oldu zaten. Belediye başkanımız yaptığı kısa ve öz konuşmada, gelenleri onurlandırmış,
-Akıllı insan aklını kullanır, daha akıllı insan başkalarının aklını da kullanır, bu kadar alim arkadaşımızın olduğu bir ilçede görev yapmak yükümü bayağı hafifletecek, paylaşacak çok şeyimiz var demiştir. TİAD` ı ilk defa böyle bir yemekli iftar toplantısına ev sahipliği yaptığı için tebrik ediyorum. Ben de bu yemekte hakim, savcı ve profesör öğrencilerimi görme ve sohbet etme imkanı buldum.
KISSADAN HİSSE
Eskiden devlet nasıl yönetilir, nasıl idare edilirmiş bakın.
“Hz. Ömer halife iken, bir gece ashaptan biri makamına gelir, selam verip oturur.
Fakat selamı alınmaz. Hz. Ömer işiyle meşguldür ve sahabe bekler…
Sahabenin yüzüne bakmayan Hz. Ömer işini bitirip mumu söndürür.
Bir başka mumu yakar ve o anda sahabenin selamını alır, konuşmaya başlar.
Sahabe sorar;
– Ya Ömer, niçin hemen selamımı almadın ve bir mumu söndürüp diğer mumu yaktıktan sonra konuşmaya başladın?
Hz. Ömer cevap verir;
--Evvelki mum devletin hazinesinden alınmıştı. O yanarken özel işlerimle meşgul olsaydım Allah indinde mesul olurdum. Seninle devlet işi konuşmayacağımız için, kendi cebimden almış olduğum mumu yaktım, ondan sonra senine konuşmaya başladım.Sahabenin gözleri yaşarır, ellerini kaldırarak şöyle dua eder;
– Ya rabbi! Hz. Ömer`i bizim başımızdan eksik etme…”
Kalın sağlıcakla…
