Öğünme ey gönül öğünme boşa
Hayatta ne işler geliyor başa
Hasret acı çektim eşe yoldaşa
Ben seni bildim de sen bilemedin
Dost atından düştüm giderim yaya
Gide gide vardım uçsuz deryaya
Nasıl gidiliyor ah şu yaylaya
Ben sana döndüm de sen bilemedin
Diyar diyar gezdim gözlerim sulu
Yandım ateş oldum yüreğim buğlu
Kalleş olur dostum kalleşin oğlu
Ben seni bildim de sen bilemedin
Yalan ile doğmuş gerçeği bilmez
Gözleri kör olmuş izleri görmez
Gönlü pasla dolu aklıda ermez
Ben seni gördüm de sen göremedin
Aşkını nüş ettim rüyaya daldım
Hafızalar durdu hayalsiz kaldım
Dümensiz kayığı deryaya saldım
Azmiye ağladım sen göremedin.
