Yolumuzun üstünde bu sefer Ordu’nun Çatalpınar ilçe vardı.
Bulutlu bir havada Fatsa’dan çıktım yola. Çatalpınar ilçesini kısa bir süre ziyaret edip bazı notlar ve hatıralarla geri dönmekti maksadım. Öyle de yaptım zaten.
Diğer ilçelerde de olduğu gibi şehri önce otomobil, daha sonra da yaya yürüdüm. Yaya yürüyüşlerde şehrin sesini dinlerdim. Biraz yürüdükten sonra tabelasında “Şehit Onur Tiken Çok Programlı Anadolu Lisesi” yazan okulun bahçesinde buldum kendimi. Az sonra da okulun içinde…
Okul Müdürü Yusuf Öztekin Bey ile Çatalpınar ilçesi başta olmak üzere; bölge, eğitim ve kültür üzerine sohbet ettik. Kısa bir görüşmenin ardından tekrar şehri dolaşmaya başladım.
Sağı solu inceleyerek yürürken bir binanın üzerinde “ T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı Çatalpınar İlçe Halk Kütüphanesi” yazan tabelayı görünce hemen oraya doğru yöneldim. Tabii bir kütüphaneye boş gitmek olmazdı. Ya oradaki eserlerden faydalanılmalı ya da oraya kitap bağışında bulunmak gerekiyordu. Ben de basılı olan tek kitabımı elime alarak binadan içeri girdim.
Çatalpınar 13 bin civarında bir nüfusa sahip bir ilçe. Bunun yaklaşık 6 bin kadarı merkezde yaşıyor. Köyler birbirinden uzak olduğu gibi ilçe merkezine de kolaylıkla gelinebilen yerde değil. Özel durumlar hariç şehir merkezi aynı nüfusa sahip.
Ülke genelinde “Küçük ilçeler” sınıfında olan Çatalpınar’ın bir kütüphaneye sahip olması takdire şayan bir durum. En azından birçok kişi kitap ile hemhâl olma imkânına sahip. Bu durum ilçenin kültürel gelişmesine katkı sağlayacağı muhakkak.
Daha adımımızı içeri atar atmaz mütebessim çehresi ile Songül Okumuş Hanımefendi karşıladı beni. Kütüphaneye kitap bağışında bulunduğumu söylediğimde çok sevindi. Bu arada bağışladığım kitabın yazarının ben olduğumu öğrenince şaşkınlık ve memnuniyet bir araya geldi.
Aradan çok kısa süre ancak geçmişti ki Ordu İl Kültür Müdürü Sayın Uğur Toparlak Bey girdi içeriye. Ordu’dan kalkıp buralara kadar gelmesi hem Çatalpınar’a verdiği değerin hem de kendine olan güvenin bir tezahürüydü. Malûm bazı makam sahipleri bulundukları yerin dışına pek çıkmazlar. Uğur Toparlak Bey hususunda ileriki zamanlarda bir yazı daha yazacağım.
Kütüphanede görevli olan Songül Okumuş Hanımefendi başını işten kaldıracak bir hali yoktu. Orada bulunduğum kısa süre içinde özellikle küçük okurlar ile yapmış olduğu diyaloglar; onların yani küçüklerin kütüphane ve kitapları daha çok sevmesine katkı sağlıyordu.
İl Kültür Müdürü Sayın Uğur Toparlak Bey ile kütüphane binası önünde çektirdiğimiz fotoğrafı “Sosyal Medya” aracılığı ile paylaşınca Bilgi Gazetesi yazarlarından refikimiz ve rehberimiz Seyfi Günaçtı paylaştığım fotoğrafın altına “Çatalpınar’da kütüphane olması önemli bir gelişme. Terme’nin daha bir müzesi bile yok” şeklindeki yorumuna ben; “Olacak o kadar 6 bin nüfuslu ilçe” diye cevap yazmıştım.
Seyfi Günaçtı Bey bu cevabıma “Terme ile bir kıyas yaparsak?..” diye cevap yazmış. Ben de bu cevaba “Kıyasa lüzum yok. Demek ki Termeli Yerel, Genel ve En Genel yöneticiler Terme’nin kütüphaneye ihtiyacı olmadığını düşünmüşler. Kültürlü olmak başka şey” diye karşılık verdim. Seyfi Hoca mevzuyu daha uzatmamak için “Durum onu gösteriyor” gibi bir cümle ile yazışmayı sonlandırdı.
Ben Seyfi Hoca’dan “Yerel Yöneticiyi ve Genel Yöneticiyi anladım da ‘En Genel Yönetici’ de ne oluyor” diye soru soracak sandım. Neyse ki sormadı.
Bir gezinin ardından aldığım notları muhtelif zamanlarda yazmak için planlar yaptım. Nasılsa bir sırası gelir.
Çatalpınar’da vermiş olduğu bilgilerden dolayı; Yusuf Öztekin, Uğur Toparlak beyler ile Songül Okumuş Hanımefendiye teşekkür ederim.
