Karanlık vadiye bıraktığın yalnızlık
Çığlık çığlığa parçalıyor içimi
Kartal pençesi saplanan yüreğime
Yürüdüğüm karanlık yollar
Dizlerime çıkıyor balçık çamurlar
Yorgunluğun adı bile yok bende.
Mutlu, mutsuz duygularım sana geliyorlar
Engel tanımıyor hiç bir şeyim
Gece yarim oluyor, beni sana yolluyor
Sen, gecenin ötesine gidiyorsun
Nedir, bilmediğim bu kovalamacalar
Ardımdan biri, durmaksızın itiyor
Önden biri, durmaksızın çekiyor
Gövdem , koptu kopacak ortasından
Galiba hayat serserileşiyor
Herhalde beynim kendini geceye bırakıyor
Akıl,fikir,hayal,aşk bir birine karışıyor
Akıllı, deli, ne varsa,içimde birbiriyle yarışıyor
Bir ben yokum içlerinde ucuza satılmış
Dağıtıyordum, bol keseden ne varsa.
Gecenin içinde, ne yas var ne de tasa
Alıcı , dolduruyor torbasını tıka basa
Aldırmıyor kimse bana, ölmüş gibi
Boğuluyor herkes, sabahla yasa.
