Keşke bu kadar uzak olmasaydın bana
Bu kadar özlemeseydim seni!
Bak, kuşlar da gitti.
Eylül de bitti.
Son buğdayı sırtladı son karınca
Sen yine yoksun?
Yorgun gündönümleri
Sensizliğin hasretiyle daha da çöktü.
Narçiçeği gülüşlerinde kaldı bahar.
Soluduğum her hüzün tanesine âşık
Kuru bir yaprak düştü.
Ve yaprakları sürükledi rüzgâr
Hayalleri sürükledi
Seni sürükledi?
Keşkeler bir örümcek ağı gibi
Sardı yüreğimin en kuytu yerini.
Zehirli sarmaşıklara özenip
Gözlerime sarıldı bulutlar.
Ceplerimden bir bir döküldü umutlar?
Keşke tek gecelik bir rüya olsaydın.
Bir içim su gibi bardağıma dolsaydın
Rüzgârın saçına takılan kuru yaprak misali
Sessizce başka baharlara savrulsaydın!
Nerede bulurum bilmem ki seni.
Dalgaların köpüklerinde var mıdır hayallerin?
Issız gecelerde saçlarımı okşar mı ellerin?
Narçiçeklerinde gizli midir gülüşün?
Dudaklarımı yakar mı öpüşün?
Uysal nehirler getirir mi seni
Sevgiden köprüler kursam üstüne?
Sana uzanan yollar açsam dağları aşıp
Kır çiçeklerinin masum halinde arasam seni
Dik başlı gülleri bırakıp.
Belki de bir kelebeğin gözlerinden
Gök kuşağından damıtılmış
Bakışlar konduruyorsun bana.
Bütün bakışlarını kirpiklerimde tutabilsem
keşke!
2013
