EYVALLAH

Derse girdiğimde, okumayı yeni yeni sevmeye başlayan bir öğrencim, okuduğu bir kitabı tanıtmak istediğini söyledi.

Öğrencimin yeni yeni filizlenen okuma şevkini kırmamak için ?buyur tanıt, hangi kitapmış o? dedim.

-?Hocam, kitabın üzerinde Eyvallah-2 yazıyor? dedi.

Başladı kendince anlatmaya.

Kitabı elime aldım şöyle bir inceledim. Eser son zamanların en çok okunan yazarlarından Hikmet Anıl Öztekin´e ait. Kapağın üzeride de tam 250 bin adet basıldığını yazıyor. Doğruysa çok sevindirici bir rakam.

Yazar, daha birinci sayfada ilginç bir not düşmüş.?Bitirmek için değil , anlamak için okuyun? diyor.

Kitap tanıtım dersimiz ?eyvallah? kelimesini mütalaa etmekle geçti.

Yusuf Ziya Ortaç, bin dokuz yüz ellilerde yazdığı bir yazıda ?teşekkür? kelimesinin günlük hayatımızdan çekip gittiğini ve sosyal dokunun bozulduğundan bahsediyor. Artık ?teşekkür etmek? diye bir kavram yok oldu ve biz de yok olduk? diyor.

Ben de bu ?eyvallah? kelimesinin kullanımdan kalktığını gördüm.

Artık kimse kimseye ?eyvallah? demiyor. Kimsenin kimseye eyvallahı yok.

Birkaç türküde, romanda karşımıza çıkar oldu.

?Eyvallah şahım eyvallah

Hak lâ ilâhe illallah.?

Ne güzel türküdür bu, alır insanı uzaklara götürür.

Yakup Kadri´nin Nur Baba romanını okumuştum. Bir Bektaşi tekkesi etrafında gelişen olaylarda bütün kahramanlar, tüm sohbetlerinde hep eyvallahı kullanıyorlar. Eskiden nefis terbiyesinin, seyr-i sülukun bir unsuru gibi geldi bana.

Erinmedim, Büyük Türkçe Sözlük´ten eyvallahın manasına baktım. Şu manalar verilmiş.

1.?Allah´a ısmarladık? anlamında kullanılan bir seslenme sözü.

2.?Teşekkür ederim? anlamında kullanılan bir söz.

3.?Kabul ediyorum, râzıyım? anlamında kullanılan bir söz.

Deyim olarak da, eyvallah demek, hoş görerek kabul etmek veya edilmek, hoşça kalın, sağlıcakla kalın demek.

Eyvallah etmemek ve eyvallahı olmamak, mihneti olmamak, boyun eğmemek, gönül borcu olmamak anlamlarında kullanılıyor.

Görüyorum ki eyvallah kelimesi de teşekkür kelimesi gibi günlük hayatımızdan çekip gitmiş. Artık kimsenin kimseye eyvallahı yok. Bir şey söylendiği zaman eyvallah deyip yapan yok.

Herkes kuyruğu dik tutuyor.

Gurur kaf dağında.

Ne güzel kelimemizdi eyvallah.

İçinde, hoşgörüyü, kadere teslimiyeti, insan haklarını, nefis terbiyesini, kardeşliği, dostluğu? barındıran eyvallah, günlük dilimizden çıkalı, bütün bu değerler de yok olup gitmiş olmuyor mu?

Düşünsenize, benimle var mısın diyorum, eyvallah diyor. Haydi gidelim diyorsun, eyvallah diyor.

Bunun uygulamasını sınıfta yaptık. Kim ne derse desin, muhatap hep

´´eyvallah´´ dedi. Öyle bir barış ve huzur ortamı oluştu ki anlatamam. Öğrenciye olmayacak bir şey de söylesem ?eyvallah hocam? diyor. En yaramaz, en asi, en dik başlı öğrenci bile eyvallah kelimesinin tılsımıyla muma döndü. Etrafı bir eyvallah bereketi sardı.

Eyvallah kelimesi sayesinde öğrencilerin başarıları arttı.

Kadere teslim olan öğrenciler, kederden de emin oldular. Üzüntü nedir bilmez oldular.

Bu ne ile oldu? Tabii ki ?eyvallah? sayesinde.

Eyvallah deyip geçmeyin.

Kaybettiğimiz huzuru ve güveni yeniden bulacaksak inanın bu ?eyvallah? sayesinde olacak.

Anlayana da anlamayana da, bilene de bilmeyene de, kabul edene de, kabul etmeyene de eyvallah.

Sağlıcakla kalın.