Bugün, 29 Mart 2024 Cuma

Yılmaz İMANLIK


FIRTINALAR


Fırtınalar taşırım avuçlarımda
Göstermem kimseye.
Her nefes alışımda,
Bir yudum da fırtına çekerim içime
Ruhumun açlığını gidermek için.

Yeni bir dost kapısına vardığımda
Önce fırtınalar serpiştiririm eşiklerine.
Bilsin ki fırtınalar benden bir parçadır.
Beni gönül hanesinde tutmak zorcadır.

Çoğu zaman,
İçeri alınmaz fırtınaların getirdiği misafir.
?Avuçlarını boşalt, öyle gir!?
Merhaba yerine söylenen ilk sözdür.
Ben fırtınalarla varım,
Benden kopardığınızda öksüz kalırım?

Fırtınalar olmasa
Nasıl yol alır küçük teknem
Denizlerin ötesine?
Kim okşar yelkenlerimi nazlı nazlı?
Ya dalgalar arasında boğuşurken
Onlardan başka kim tutar ellerimden?

Bazen de gözlerimde misafir ederim onları.
Kirpiklerimle oynaşıp dururlar
Fırtınalı denizlerden koparılmış bir gündür bakışlarım
Ya da puslu gökyüzü mavisinden atılmış
Bir avuç küldür?
Gözlerimde yaşar benim gizemli aşklarım.
Hep yaralıdır.
Hep fırtınalıdır.