Bugün, 19 Nisan 2024 Cuma

Zeki ORDU


FOTOĞRAFLARDAN BAKAN GENÇLİK

FOTOĞRAFLARDAN BAKAN GENÇLİK


    Sararmış bir fotoğrafa bakarken tarifi olmayan bir sızı hissetmediniz mi hiç?
    Ve yutkunma güçlüğü çekmediniz mi kısa süre. Gözlerinizden yaş gelmese bile sulandığını veya buğulandığını hissetmediniz mi?
    Giydiğiniz elbise, durduğunuz yer, duruşunuz şimdiye benziyor mu?
Saçınızın rengi aynı mı? Veya gürlüğü…

    Gözlerinizden hayallerinizin ne olduğu bilinmese de hayalleriniz olduğu anlaşılır.
Aradan yirmi, otuz veya daha fazla zaman geçmiştir. Bir siz tanırsınız o fotoğraftaki kişinin kendinize ait olduğunu, bir de yanınızdaki arkadaşlarınız.
    Fotoğraf yirmili yaşlara yakın bir zamanda çekilmişse “Kavak yelleri” yıllar sonra da hissedilir yine de.
Artık “Sosyal medya” denilen yerden paylaşılır oldu fotoğraflar. Aslında kendimizden başkasının dikkatini çekmez. Sadece tanıdık akranlarımız hariç.  Yaşlandığımızı kendimizden değil de yıllar sonra gördüğümüz akranlarımızdan anlarız. Bizimle birlikte yaşlanan kişileri bile yaşlanmış sanmayız.
Sadece değişen biz miyiz fotoğraflarda?
Yanımızda duran ağaç kurumuş veya kesilmiş olabilir. Arkamızdaki evin damı çökmüş, yanındaki bahçenin ağaçları kesilmiş olabilir. Önünüzden geçen yol arsa olarak parsellenmiş ve yanınızda duran biri şu anda hayatta olmayabilir.
    Yıllar suretlere değil, siretlere de dokunmuştur. Ne dışımız aynıdır, ne de içimiz. Hayallerle hatıralar yer değiştirmiştir. 
    Artık hayaller çocuklar veya torunlar üzerinedir.
    Aynalar bile eskisi gibi değildir artık. Vefasızdır. Yedisinde gösterdiği şeyleri yetmişinde göstermez. Hâlbuki yapıldığı maddeler aynıdır aynaların. 
    Sararmış bir fotoğraf geçmişe dair ne varsa hatırımıza getirir. 
    Ne gözlerimizin feri, ne dizlerimizin dermanı aynıdır şimdi. Özel eşya kaplarımızda  ilaçlarımız da vardır.
    Bu yazıyı sosyal medyada arkadaşım Meryem Kocaöz Altınçubuk'un yorumu üzerine yazdım. Eski bir fotoğrafımı paylaşmıştım. Ve altında bir yorum:
    “Fotoğraflardan bakan gençlik…”
Bu söz tesir etti bana. Bir yazı yazmayı düşündüm o an. Ne kadar ilginç değil mi? “Fotoğraflardan bakan gençlik…”
    Teşekkürler dostum. En azından bir yazı yazdırdınız bana. Sanırım aynalarla ilgili de bir şiir de yazarım, kim bilir…
    Herkese sağlıklı ve huzurlu bir ömür dilerim.