Bundan önce Akkuş, Bitlis, Terme ile ilgili birer yazı yazmıştım. Bu sefer sırada bir gönül yurdu olan Tirebolu var.
Meslek hayatımın ilk beş yılının geçtiği bu şehri nasıl kaleme alırım bilmem ama gücümün yettiğince bir şeyler karalayacağız artık.
…
Bir şehri kaleme almak…
Bir şehri kelama almak…
Bir şehri izaha kalkmak…
Bir şehri yarına sunmak…
...
Bir söz vardır çok bilinen, anlatılması güç diye.
Bazı şeyleri ifade etmeye kalkmak oldukça müşküldür. Ben, “Anlatılmaz yaşanır” sözüne itibar etmeyen biriyim. Çünkü yaşamasının bilemeyen, anlatmasını da bilemez.
Tirebolu'yu belki her Tirebolu da anlatamaz.
Bir şehrin içinde yaşamakla, içinde yaşatmak arasında çok fark vardır.
Şayet siz bir şehri içinizde yaşatamazsanız, orada biyolojik olarak yaşıyorsunuz demektir.
…
Bir şehir ki; yarın, dünüyle yaşar
Bir şehir ki; gönül günüyle yaşar
…
Şehir üzerinde yaşanılan bir kara parçasından ibaret değildir. Bir şehir, umuttur, sevgidir, saygıdır, dündür, yarındır.
Bir şehir insana ait çok şeydir.
…
Bir şehir ki; umut onun adıdır
Bir şehir ki; sevgi onun tadıdır
…
Bir şehir fiziki olarak dört mevsimden ibaretse de, “gönül yurdunda” tek mevsimdir. Şayet yaşadığınız yer, her mevsim bahar değilse, nerede yaşadığınızın farkında değilsiniz demektir.
…
Bir şehir ki; gönül çiçeği solmaz
Bir şehir ki; baharı neşesiz olmaz
…
Ah Tirebolu!
Hayaller şehri…
Rüyalar şehri…
Arzular şehri…
Gönüller şehri…
…
Bir şehir ki hayal, rüya arası
Bir şehir ki geçmez gönül yarası
…
Gerçeği ne olursa olsun, hikâyesi gönle dair olunca şehir şehir oluyor. Sözleri ve bestesi Zeki Müren'e ait olan “Bir gönül hikâyesi anlatırdı gözlerin” diye başlayan şarkı misali; bir şehrin bir gönül hikâyesi yoksa o şehir değil, bir ilçe veya bir ildir.
Tirebolu gönlü olanlar şehridir.
Tirebolu'da biz bilmesek de gönül hikâyeleri çoktur.
Bakmayın siz dile gelmediğine.
Dile gelseydi, dile düşerdi. O hikâyelerin yeri gönle aittir hep.
…
Bir gönül haritası çiziliyordu
Adına Tirebolu deniliyordu
Bugün, 26 Nisan 2024 Cuma
