Leyla’da Mevlâ’yı aramak Fuzûlî ile,
Anadolu’da türkü yakmak Karacaoğlan ile,
Yunus Emre ile yanmak aşk odunda,
Mehmet Âkif ile kanatlanmak istiklâle,
Yürek fethini kuşanmaktır öğretmenlik.
Eyüp sabrıyla, elmas dualarla
Sevdayı taşımaktır güvercin kanadında.
“Gül yetiştiren adam” gibi sulamak toprağı,
“Gökyüzünün öğrencisi” olmaktır öğretmenlik.
Merhamet çiçeğiyle dokunabilmek gönüllere,
Anne ve baba olabilmek sevgi yetimlerine,
Çağırmak cinnete gebe akılları cennete,
Mis kokulu dualarla gönülleri süslemek,
Nakış gibi dokumaktır aşkı öğretmenlik.
Boyamak goncaları gökkuşağı renklerle,
Ayrılırken özdeki yaşları gizleyebilmek,
Tertemiz kardelenlerin hüzünlü gözlerinde
“Yarınki Türkiye”yi görmektir öğretmenlik.
Güzel ve temiz Türkçeyle konuşabilmek,
Şiirden şuura ulaşmak gül yüreklerde,
Yolculuk eylemek aşk medeniyetine,
Yaratan Rabbin adıyla ve aşkla okumak,
Hilâli ak gönüllere yazmaktır öğretmenlik.
Yol alabilmek millîden evrensele,
Vicdan terazisinde erdemli olabilmek,
Yanabilmek hak ve hakikat aşkıyla,
Gül yüreklere ilham vermektir öğretmenlik.
Kadim aşkların tarihini yüreklere okumak,
Aşkla vurmak vuslat mührünü yedi iklime,
Davudî bir sesle, dirilişe çağıran bir nefesle
Ak çağın keşfi için kutlu seferi başlatmak,
Yeni yeni türküler yakmaktır öğretmenlik.
Yanan gönüllere Saadet asrından
O’nun adıyla gül kokuları sürebilmek,
Ulaşabilmek için “kültürden irfana”
Kalbiselimle tefekkür eylemek ay vaktinde,
Hikmetle boyamaktır fikirleri öğretmenlik.
Gerçek aşka şiirlerle mektuplar yazmak,
Kopan bağları sevgiyle bağlamak,
Dirilişi arayan “kendi gök kubbemiz”de
Gönüllere âb-ı hayat sunmaktır öğretmenlik.
Gönül fatihi olmak için edeple donanmak,
“Asım’ın nesli”ni yetiştirmek gül ülkesinde,
Yalnız da olsa yürüyebilmek Hak ülküsünde,
İlim ve sevdayı kuşanıp sabırla beklemek,
Gül yüreklerde büyüyebilmektir öğretmenlik.
