?BİR HİLAL UĞRUNA YA RAB, NE GÜNEŞLER BATIYOR.?
Varlığımı Borçlu Olduklarıma,
?Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.? diyordu İstiklal Marşı şairimiz Mehmet Akif. Siz varken korkmak mümkün müdür? Türk´üm, ben
Türk´üm. Bu, en büyük unvandır.
Aslında bir çoğunuzla 15 Temmuz´da tanıştık. Bir çoğunuzla da Çanakkale´de, Ankara´da, Kurtuluş Savaşı´ında?
Bu ülkede yaşıyoruz, nefes alıyoruz. Ben okuyorum, her sabah kalkıp okula giderken şükrediyorum. Sizlere minnet duyuyorum. Türk olduğum için de kendimle gurur duyuyorum.
Eğer biz sıralarımızda sağlık, refah, huzur içinde okuyorsak, bilin ki bu sizin sayenizdedir. Anne-babalar kardeşlerini, evlatlarını sokağa ekmek almaya, manava gitmeye rahatça gönderebiliyorlarsa eminim, bu da sizin sayenizdedir.
Zaman birlik olma zamanı. Din, dil, ırk farkı; saç rengi, hatta göz rengi bile fark etmez. Huzurlu bir ülkede yaşamayı kim istemez? Türk´ü Kürt´le,
Alevi´yi Sünni´yle, askeri polisle düşman edeceklerdi.Ama başaramadılar.
Bu milletin ve ülkenin bölünmesine, bu bayrağın indirilmesine, bu ezanların susturulmasına biz asla izin vermeyiz!
?Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk´a tapan milletimin istiklal.?
