Hikâyelerim vardır benim.
Bir anda başlar ve biter
Kimseler bilmez.
Gizli gizli ağıtlar yakarım geceleri
Yitip gitmiş hikâyeler üstüne
Gidenler geri gelmez?
Başımızın üstünden geçen
Bulutlara benzer her hikaye.
Bazen sırılsıklam ıslatır beni
Bazen tarifsiz korkular salar içime.
Düşlerimin kanadını kırar gök gürültüsü
Bir yıldırım kızgınlığıyla yakar gönlümüzü.
Hep biz mi yazarız hikayeleri?
Acılar simsiyah bir mürekkep gibi
Yayılmaz mı bembeyaz sayfalara?
Bazen çaresiz bir adam gibi
Koşarız kaçırdığımız mutluluk treninin ardından
Bazen de hiç gelmez beklediğimiz tren?
Başkasının yazdığı hikayelerde
Sessiz bir kahraman olmak, acıtır içimizi.
Bizim değildir gülünü koklamadığımız bahar
Gözlerinde kendimizi kaybetmediğimiz yâr
Mavisine vurulmadığımız gökyüzü.
Zordur benim hikâyelerimde yaşamak
Bundandır hikâyelerin yalnız kahramanı oluşum.
Güllere aşık gönüller sevemez sonbaharlarımı
Bir kelebek kanadı kadar hassastır yüreğim
O yüzden öyle çok kırılır, kimseler bilmez
Taşlı yollarım, sarp geçitlerim vardır
Önce yüreğime çöreklenir dağlar
Sonra önümde dev gibi dikilir?
Hikâyelerim vardır benim.
Bir anda başlar ve biter
Kimseler bilmez?
