Bugün, 26 Nisan 2024 Cuma

Yılmaz İMANLIK


İNCİR VE KARINCALAR


İncir yemeyi sevmeyeniniz var mı sahi?

Ya da incir reçelini?

Hele de o şarkıyı hiç dinlediniz mi? ?İncirler olana kadar/Gelseydin bari.?

İncir zamanı göz açıp kapayıncaya kadar geçer. O yüzden bu kısacık zamanı iyi değer-lendirmek gerekir.

İşte bu yüzden hafta sonu köye giderken benim de aklımdan incirler geçiyordu. İncirler olmuştu ve yağmur yağmadan şöyle incir ağacının tepesine kurulup elime küçük sepetimi de alarak hem incir yiyecek hem toplayacak hem de arılarla muhabbet edecektim.

Bahçeye gittiğimde büyük incir ağacının yanına varmadan bir metre boyunda küçük bir incir fidanı gördüm. Aman Allah´ım! Fidanın tam kökünde bir tane
incir olmuş, ballı ballı bana bakıyordu. Hani incirler dallarda olur ya bu incir tam fidanın kökünde büyümüş. Ne bü-yük bir mucize?

Evet o inciri yemeliydim. İncirin dayanılmaz bir cazibesi vardı.

Eğildim, inciri koparmak için elimi uzattım. Ama o da ne! İncirin üzerinde birkaç tane karınca gezinip duruyordu. Elimi çektim ve düşündüm. Ağaçta başka incir de yoktu. Şimdi bu inciri alırsam karıncaların biricik rızkını çalmış olacaktım. O yüzden canım çok çekmesine rağmen inciri yemekten vazgeçtim.

Biz insanlar aslında çok zalim ve düşüncesiz varlıklara dönüşüyoruz çoğu zaman. Yiye-cek o kadar çok şeyimiz varken yiyecek başka şeyleri olmayan insanların ellerindeki son ek-mek parçasına göz dikebiliyoruz. Açgözlülük ve tamahkârlık galiba sadece biz insanlara mah-sus bir duygu. Hep kendimizi düşünmek, dünyada bizden başka canlıların da yaşadığına inanmamak ne kadar bencilce değil mi?

Hani o Arap şeyhlerini düşünün. Sofralarında kızartılmış koskoca bir deve? Ye ye bitmez. Ya da o manzarayı hatırlayın. Kendilerine hoca diyen bir grup zevat... Ellerinde cep telefonları son model? Sofrada kuş sütü eksik?

Öbür tarafta açlık ve sefalet içinde yok olan, bir damla suya, bir parça ekmeğe muhtaç olan insanlar? Asıl yok olan insanlık?

Bu dünyada bizden başka insanlar ve canlılar da yaşıyor. Herkesin rızkı ayrılmış du-rumda. Bize düşen başka canlıların rızkına saygı duymak değil midir?

Yoksa dünya hep bizim olsa yatacağımız mezar ne kadarını alır?