Bugün, 19 Nisan 2024 Cuma

Zeki ORDU


İNSANSEVER HAYVANLAR


Son zamanlarda bir hayvan sevgisi türedi ki evlere şenlik.
Daha ilk cümleden bu kişi hayvanları sevmiyor veya sevmeyin demeye getiriyor diye düşünmeyin. Yeryüzünde her canlı bir diğerine zarar vermediği halde yaşama hakkı vardır.
Bazı şeyleri yaparken; abartmak, haddi aşmak, gösteri yapmak, desinler diye yapmak, moda olduğu için veya sosyal olarak sınıf atladığımızı düşünerek yapmak ne kadar sağlıklı?
Biz insana değer veren bazı şeyleri ya hayatımızdan çıkarmış, ya da hatırımıza hiç getirmemişiz. ?Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir? düsturunu şiar edinmiş bir medeniyetten; ?Benden başkası tufan? anlayışı gafletine düşmüş, hatta daha da ileri giderek ?Beni sokmayan yılan bin yaşasın? anlayışını benimsemişiz.
Konuyu dağıtmadan bazı hayvan severlere birkaç söz söylemek gerekiyor.
Her canlı korunmalı, gözetilmeli, eziyet edilmemeli aç bırakılmamalıdır. Bu her şeyden önce insani bir vazifedir. Ancak günümüzde birçok şeyde olduğu gibi hayvan sevgisinde de ölçü kaçtı. Artık caddelerde tasmalı köpeklere rastlıyoruz. Bu hayvanlar tabii ortamlarından alınmış, temizlenmiş, hatta veterinere götürülüp her türlü tıbbi şartları yerine getirilmiş boynuna bir urgan bağlanıp bizimle birlikte sokak sokak gezdirilmeye başlanmıştır.
Üstelik bu durum olumlu görülmüş, bu işi yapanlara övgüler yağdırılmış, muhalif gibi duranlara hoş bakılmamış.
Görünüşte hayvana olan sevgi gibi dursa da gerçekten o hayvan için bir imtiyaz mı?
Yani bir sarayda bulunan vazoya konulan çiçeklerle kırlarda güneşte, karda, rüzgârda yaşayan çiçek gibi.
Her canlı tabii ortamına yakışır. Şayet siz hayvanları koruyacaksanız, çok seviyorsanız onların güvenle yaşadığı ortamı hazırlamalısınız. Güvenli barınacak yerleri olmalı. Hür olarak koşacakları yerler olmalı. Hazır besinlerini önlerinde bulmalı. Tasmaları olmamalı.
Hiçbir canlı ?köle? muamelesi göremez, gösterilemez.
Şimdi farazi bir masal anlatalım. Farazi dedik ki yanlış anlaşılmasın. Hoş bir şeyi doğru anlamak istemeyen için hiçbir lâf kâr eylemez ya neyse.
Şöyle bir masal bu: Bir hayvan bir insanı bir meraya veya ine bağlasa, elinize bilgisayar, cep telefonu verse. Karşınızda bir televizyon olsa. Hoşunuza giden yiyecekler getirse. Ve boynunuzda tasma olsa. Sahibiniz nereye gidiyorsa siz de oraya gitse bu insan mutlu olur mu?
Peki, bunu yapmayan ?hayvanlara?; ?Seni gidi insan sevmeyen hayvan seni? dense, diyen hayvanlar haklı sayılır mı?
Uzatmayalım; kuş avcının hedefinde olsa da dalda durmayı mı tercih eder, kafeste olmayı mı?
Canlıları rahat ve ortamında bırakın.
Biliniz ki ?Hürriyet, zorluktan daha tercih edilir? bir şeydir.
Öyle değil mi ?İnsan severler??