Bugün, 28 Mart 2024 Perşembe

Selim EROĞLU


KAR HUZURDUR


Son za­man­lar­da ne hik­met­se kar hep olum­suz yön­le­riy­le anı­lır oldu.


Bu ko­nu­da kötü bir algı oluş­tu.


Bunun kas­ten böyle ya­pıl­dı­ğı­nı dü­şü­nü­yo­rum. Eşe­ği­ne kı­za­ma­ya­nın se­me­ri­ne kız­ma­sı mi­sa­li. Bir yer­le­re söz ge­çi­re­me­yen­ler kar üze­rin­den yük­len­me­yi ma­ri­fet sa­yı­yor­lar.


Bu al­gı­nın doğru ol­ma­dı­ğı­nı dü­şü­nü­yo­rum. Be­re­ket ver­sin hal­kı­mız bu tür yön­len­dir­me­le­re iti­bar et­mi­yor.


Ney­miş efen­dim, kar fe­la­ket­miş, ka­bus­muş, esa­ret­miş, hatta zu­lüm­müş. Hiç öyle şey olur mu?


Kar yeni yağ­mı­yor ki. Dünya var ol­du­ğun­dan beri kar ya­ğı­yor ve var ol­duk­ça da yağ­ma­ya devam edecek. Allah´ın ni­za­mı böyle.


Kar ne esa­ret­tir, ne se­fa­let­tir, ne re­za­let­tir ne de fe­la­ket­tir. Tam ak­si­ne kar rah­met ve be­re­ket­tir.


En zor za­man­lar­da bile ata­la­rı­mız karın rah­met ve be­re­ket ol­du­ğu çöz­müş­ler. Onun için ?´kar yılı, var yılı´´ de­miş­ler.


Kar varsa zen­gin­lik de var de­mek­tir.


Kar bir defa Allah´ın kud­ret ve aza­me­ti­nin ni­şa­ne­si­dir. Bir anda ba­kı­yor­su­nuz kos­ko­ca ka­inat yor­gan gibi bem­be­yaz bir ör­tü­ye bü­rün­müş. Her taraf gelin gibi süs­len­miş. Her yer bir anda eşit­len­miş. Bu kadar güç kud­ret kar­şı­sın­da bir beşer ola­rak ac­zi­ye­ti­ni idrak ede­me­yen ga­fil­dir. Hangi be­şe­ri kuv­vet bu ih­ti­şa­mı mey­da­na ge­ti­re­bi­lir?


Biz kendi za­afı­mı­zı kara yük­le­me­yi ma­ri­fet sa­yı­yo­ruz. Yaz­dan ted­bi­ri­ni alan kışın zor­luk ve dar­lık çek­mez. Yazın gölge hoş olur­sa kışın çuval boş olur. Boş çuval da ayak­ta dur­maz. Azı­cık aklı olan yaz­dan sonra kışın ge­le­ce­ği­ni bilir. Bi­ri­le­ri gafil av­lan­mış­sa suç karın mı?


Kar bir defa be­yaz­dır. Beyaz bir­çok şeyin sem­bo­lü­dür. Başta saf­lı­ğın ve te­miz­li­ğin sem­bo­lü­dür. Her insan doğ­du­ğun­da beyaz bir kun­da­ğa sa­rı­lır. O, gü­nah­sız ve te­miz­dir. Onu son­ra­dan kir­le­tecek olan bu dün­ya­dır. Yine insan ölün­ce kar gibi bem­be­yaz bir ke­fen­le uğur­la­nır. Bu , bir iyi niyet gös­ter­ge­si­dir. Bu, bir ba­kı­ma kulun doğ­du­ğu günkü gibi gü­nah­sız bir şe­kil­de Allah´a ka­vuş­ma ar­zu­su­dur. Bir nevi ?´ elim­de ol­ma­dan gü­na­ha bu­lan­dım, kir­len­dim­se beni affet, beni temiz ola­rak hu­zu­ru­na kabul et´´ de­mek­tir.


Bilim adam­la­rı araş­tır­mış­lar, in­san­la­rı en çok mutlu eden renk be­yaz­mış. Ben bunu biz­zat mü­şa­ha­de edi­yo­rum. Kar ya­ğar­ken bütün ço­cuk­lar ne­şe­li ve mutlu. Kar­to­pu oy­nar­ken her­kes mut­lu­luk­tan dört köşe olu­yor. Özel­lik­le ço­cuk­lar için kar­to­pu oy­na­ma­dan geçen kış kabus olu­yor.


Kar, pay­laş­ma­dır. İnsan pay­la­şın­ca mutlu olur. Ço­cuk­lu­ğum­da en mutlu ol­du­ğum an, pen­ce­re­mi­ze konan kuş­la­ra bir şey­ler ver­di­ğim andı. Pay­laş­ma­nın bana ver­di­ği bu hazzı ömrüm bo­yun­ca unu­ta­ma­dım. Kim bilir o kuş­lar kendi li­san­la­rın­ca ne kadar dua et­miş­ler­dir. Hele bir kış günü bir fa­ki­re, bir yok­su­la yar­dım etmek, onun­la bir dilim ek­me­ği­ni pay­laş­mak? Ta­ri­fi im­kan­sız. Ya­şa­yan bilir.


Bugün buna ?´de­ğer­ler eği­ti­mi´´ de­ni­yor. Değer ve­rir­sen değer ve­ri­lir­sin.


Karın ya­ğı­şı­nı se­vi­yo­rum. Kışı se­vi­yo­rum. Çok bu­na­lır­sam ?´ ne de olsa kışınsonu ba­har­dır´´ deyip te­sel­li bu­lu­yo­rum. 

 

Kar hak­kın­da fe­la­ket tel­lal­lı­ğı ya­pan­la­ra kı­zı­yo­rum , en azın­dan acı­yo­rum. Bu tür olum­suz yo­rum­lar­la mo­ra­li­mi­zi boz­ma­ya hak­la­rı yok diye dü­şü­nü­yo­rum. Kendi fe­la­ket­le­ri­ni ve se­fa­let­le­ri­ni bize da­yat­ma­ya hak­la­rı ol­ma­dı­ğı­nı be­lirt­mek is­ti­yo­rum.
İnsan­da bir şi­ka­yet kül­tü­rü yer­leş­me­ye gör­sün, ar­dı­nı al­ma­nız müm­kün değil. Aynı in­san­lar ina­nın yaz­dan da en fazla şi­ka­yet eden­ler­dir. Ben böyle gör­düm.


Ben, kar ya­ğın­ca huzur bu­lu­yo­rum.


Karın fe­la­ket ol­du­ğu­na ka­tıl­mı­yo­rum.


Bil­mem siz ne dü­şü­nü­yor­su­nuz?