KÛTÜLAMARE ZAFERİ

Şunu itiraf edeyim, bunca yıllık öğretmenim, sayısız eser okudum, Kutülamare zaferini ilk defa duydum. Son yapılan yayınlarda, programlarda gördük ki bizim için çok önemli bir zafer. Bu kadar önemli olan zafer nasıl oldu da perde arkasına itildi? Birileri bunu unutmamızı istemiş. Erhan Afyoncu gibi kimi tarihçiler bu mühim hadise için ?unutulan değil, unutturulan zafer Kutülamare? diyor.

Onun verdiği bilgiye göre bu zafer ismine izafeden 1952 yılına kadar resmen ?Kut Bayramı? olarak kutlanmış. Bu tarihten sonra NATO´ya girmemiz için İngilizler tarafından kaldırılması istenmiş ve kaldırılmış.

Çanakkale´de ağır bir yenilgiye uğrayan İngilizler bunun intikamını almak için Basra Körfezi´nden çıkarma yaparak, Bağdat´ın 170 km güneyinde olan Kut şehrine saldırmışlar. Halil Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu bundan yüzyıl önce Kûtülmare şehrinde İngilizleri ablukaya aldı. Ordumuz hiçbir yardıma izin vermedi. En son yardım teşebbüsleri olan tonlarca erzak taşıyan Junnal gemisi bizim elimize geçince askerlerimiz bu gemiye ?Kendi Gelen? adını verdiler.

İngilizler açlıktan at ve katırları keserek yediler. Bu esnada İngiliz ordusunda görev yapan Hintli askerlerden Müslüman olanlar birliklerimize katıldı. İngiliz general Townshend, Halil Paşa´ya rüşvet vererek kurtulmaya çalıştı; ancak reddedildi. Açlıktan bitap düşen İngiliz ordusu sonunda teslim oldu. 29 Nisan 1916´da Halil Paşa komutasındaki Türk birlikleri muzaffer olarak Kûtülamare´ ye girdiler. Esir alınanlar 6 general, 476 subay, 13.309 askerdi.

İngiliz ordusu tarihinde 1781´deki Yorktown Kuşatması sırasında Amerikan-Fransız kuvvetlerine karşı aldığı mağlubiyetten daha büyüğünü Kûtülamare´de almış, 14 bine yakın esir vermişti. Nitekim Janet Wallach´ın ?Çöl Kraliçesi? adlı eserinde ?Kût´un düşüşü İngiltere tarihindeki en korkunç yenilgilerden biriydi.? şeklinde yorumlar.

Bu zaferin komutanı, Enver Paşa´nın amcası olan Halil Paşa sonradan ?Kut? soyadını almış. Bu zafer okulumuzda da kutlandı. Bazı meslektaşlarım bu da nereden çıktı. Irak´ta yapılan ve bugün elimizden çıkmış olan topraklar için verdiğimiz savaş bizi ne alakadar ediyordu? diye yorumda bulundular. Soruyu doğru sormak lazım. Bir defa o zamanlar oralar bizim topraklarımızdı. Kendi vatanımızı savunuyorduk. Elimizi kolumuzu sallayarak geri çekilemezdik.

Asıl sorulması gereken soru şu: İngilizlerin, kendi topraklarından binlerce km uzakta, Çanakkale´de, Kûtülamare´de ne işleri vardı?

Bu sorunun cevabını doğru analiz etmeden günümüz Ortadoğu sorununa doğru çözümler bulamayız. Emperyalistler bugün ne için bu bölgedeler ise dün de aynı gaye için oradaydılar.

Hadise yeni değil, yüzyıllara dayanıyor. Biz zaferimizi unutmuşuz, İngilizler mağlubiyetlerini unutmamışlar. Biz, güçsüz kabul edildiğimiz zamanda İngilizleri yenmişiz.

Tarih hamaset için okunmaz, ders almak için okunur. Ben şahsen dersimi aldım. İngilizleri yüzyıl önce nasıl yendiysek bugün de yeneriz. Bundan hiç şüphem yok. Herkes bu anlayışa vakıf olsun diye ?Kut Zaferi? yeniden gündemimize geldi. Doğru anlayana ne mutlu.

Sağlıcakla kalın.