MEZUN OLDUĞUM LİSEDE ÖĞRETMEN OLMAK

32 yıl önce mezun olduğum Terme Anadolu İmam-Hatip Lisesi´nde bir buçuk yıl kadar öğretmenlik yapmak, üzerimde çok hakkı olan okuluma bir nebze olsun vefa borcumu ödemek de nasip oldu bizlere. Allah´a binlerce hamdolsun! Benim için meslek hayatımda bu okuldaki öğretmenliğimin çok özel bir anlam ve değeri var. Bu okulda Dil ve Anlatım derslerine girdiğim Erkek Anadolu İmam-Hatip Lisesi 12/A sınıfı ile Kız 12-C sınıfının gül yürekli öğrencilerine ders anlatırken, şiir okurken, onlarla sohbet ederken çok heyecanlandım, çok mutlu oldum. Yer yer de hüzünlendim.

Bu okuldan mezun olup Hakkın rahmetine kavuşan şehit M.Rıfat ağabeyim, değerli dostlarım Hüseyin Yıldırım, Eyüp Şentürk, Mustafa Kocaoğlu bir film şeridi gibi gözümün önüne geldi hasret ve hüzünle. Bu okulda dersimize giren vefat etmiş çok kıymetli İbrahim Demir, İzzet Türkmen, Mehmet Akif Öğütçü, Yakup Gürler (Müezzinoğlu), Uygur Sayılır isimli hocalarımız aklıma geldi. Allah hepsine rahmet eylesin.

Başta çok kıymetli hocalarım Alaettin Engin, Cengiz Gül, Temel Ayçiçek, Ömer Çetin, Esat Kabaca, Fehmi Bafralı olmak üzere üzerimizde hakkı olan çok değerli hocalarımızla ilgili hatıralarım özlemle uçmaya başladı yüreğimde. Kimisini de ibret ve hüzünle hatırladım.

Arkadaşlarımla okulun bahçesinde oynadığımız futbol maçları, atletizm ve kompozisyon yarışmalarındaki başarılarım, okul üçüncülüğüm, aldığım teşekkür belgeleri, bilgi yarışmasındaki sınıf başarımız, dershaneye hiç gitmeden, özel bir çalışma yapmadan ilk yıl üniversite sınavında yüksek puan alışım, spor kolu başkanlığım, Samsun´da 4 km koşuda okulu temsil etmem, Cuma namazı için Yalı Mahallesi Camiine gidişimiz geldi aklıma heyecan ve hasretle...

Okul birinciliği için gayret ettiğim halde haksız yere Sanat Tarihi dersinden bütünlemeye bırakılışım, sınıfça bir mezuniyet yıllığı çıkaramayışımız, sahipsizlikten bir mezuniyet müsameresi ve pikniği yapamayışımız, bir tiyatro oyununu sahneye koyamayışımız, her gün okula gidip gelmek için rahmetli M.Rıfat ağabeyim, değerli kardeşlerim Yüksel Ordulu ve M. Orhan Aksoy, Hüseyin Ertan ve Fahri Oral ile 10 km yol yürüyüşümüz geldi hatırıma hüzünle.

Çok sevgili arkadaşlarım Mustafa Orhan Aksoy, Fahri Şerbetçi, Muharrem Çelik, Recep Eren, Zekeriya Pak, Ahmet Bayrak, Nuri Ergen, Sadık Özden, Bekir Ören, Amil Gündüz, Cemil Algül, Mehmet ve Ahmet Tepe, Harun Çakır, Nizamettin Elmacı, Hüseyin Kabaş, İsmail Uzun, İsa Kurt ve diğer değerli sınıf arkadaşlarım geldi aklıma hüzünle. Bir kısım kardeşimizle bir arkadaşımızın kaldığı evde bir veda gecesi programı yapışımız canlandı gözümde.

Bu okulun meslek liselerine uygulanan katsayı zulmünden dolayı öğrencisiz kaldığını, bu sebeple de 12 yıl eğitimden mahrum kaldığını, bu bahçede yıllarca hasret ve hüzünle mezunlar günü programları yaptığımızı hatırladım.

Bir buçuk yıl derslerine girdiğim, yüreklerine dokunmaya çalıştığım erkek ve kız imam-hatip lisesinin gül yürekli öğrencilerini edep, saygı, samimiyet, merhamet, vefa, şiir sevgisi, duyarlılık, erdem, sorumluluk ve gayretleriyle çok sevdim. Hele Temel Kır Kız İmam-Hatip Lisesi´nin (12-C sınıfının) gül yürekli öğrencilerinin benim için hazırladıkları çok zarif, anlamlı, değerli, muhabbet dolu bir veda programını; şahsım için yazdıkları gül kokulu teşekkür ve veda mektuplarını hiç unutmayacağım. Bana vefa, muhabbet ve şükür kokulu güzel duyguları yaşattığınız için size çok teşekkür ederim. Sevgili ve çok değerli öğrencilerimi hayır, dua ve özlemle yâd edeceğim.

Sevgili evlatlarımızın Allah, vatan, millet ve ümmet davası yolunda hak, hakikat ve adalet üzere inanç, samimiyet, azim, cesaret, şuur, sabır, tevekkül ve dua ile yürüyeceklerine, ?Asım´ın nesli? olarak ilim ve irfanla hayırlı hizmetler edeceklerine yürekten inanıyorum.

Çok değerli idareci kardeşlerime, bazı sevgili meslektaşlarıma da samimi ilgilerinden dolayı çok teşekkür ediyorum. Allah´a emanet olunuz. Selam, dua ve muhabbetlerimle?