O RUHA SAHİP ÇIKACAĞIZ

Cenab-ı Allah, yüce kitabı Kuran-ı Kerim`in Bakara Suresin de, mealen `` Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyiniz; bilakis onlar diridirler; fakat siz bilemezsiniz`` buyuruyor.
Burada Cenab-ı Allah, kendi yolunda öldürülenlerin ölmediklerini ve elan hayatta olduklarını ifade ediyor.
Nedir Allah yolunda olmak.?
Allah yolunda zahiren canını feda edenler niçin diridirler.?
İşte burada zannımca Çanakkale ruhunun özü ortaya çıkıyor. Çünkü Çanakkale`de yedi düvele karşı cihat eden mücahitler Allah için en sevdikleri canlarını feda etmekten çekinmemişlerdi. Onlar, bu uğurda dönmeyi düşünmemişlerdi.
O ruhta nefsaniyet yoktu.
O ruhta kavmiyetçilik yoktu.
O ruhta ganimet peşinde koşmak yoktu.
O ruhta şan şöhret sevdası yoktu.
O ruhta servet ü saman yığma kaygısı yoktu.
O ruhta sen ben kavgası yoktu.
O ruhta kin, haset, enaniyet gibi şeytani duygular yoktu.
O ruhta coğrafi ayrışma yoktu.
Ya ne vardı o Çanakkale ruhunda.?
Çanakkale ruhunda birlik ve beraberlik vardı. Din-iman kardeşliği vardı. Kendi nefsini değil, gelecek nesilleri düşünme vardı. Kavmiyetçilik yok, onun yerine İslam kardeşliği anlayışı vardı. Cennete ulaşma ve Cemal-i İlahiyeye kavuşma arzusu vardı. Zalimin zulmüne isyan vardı. Din kardeşini kendi nefsine tercih etme vardı. Kafirin imkanına karşılık Mehmetçiğin imanı vardı…
Çanakkale`yi geçilmez yapan bu ruhtu.
Asıl geçilemeyen toprak parçası olarak Çanakkale değil, bu ruhtu.
Bu ruhun ne asil bir haslet olduğunu ebedi düşmanlarımız bugün dahi bizden daha iyi biliyorlar.
O gün bu ruhu geçemeyen ebedi ve ezeli düşmanlarımız emellerinden vaz mı geçti sanıyoruz?
Asla!
Düşmanlarımızın kuyruk acısı devam ediyor. Ne demişler, su uyur , düşman uyumaz. İşte düşman uyumuyor.
Düşmanın tek amacı bu ruhu ortadan kaldırmak.
Bugünkü sıkıntılarımızın sebebi nedir sanıyoruz?
Niye hala aynı coğrafyada eften püften sebeplerle kavga ediyoruz? Niçin bir türlü iç barışı sağlayamıyoruz?
Enerjimizi, gücümüzü niçin yek-vücut olarak ortaya koyamıyoruz?
Dün Çanakkale`de düşmana karşı hep birlikte karşı koymadık mı?
Bugün, şirin görünme numaralarına aldanmayalım. Düşmanlar zehri hiçbir zaman bakır kasede sunmazlar; aksine yutturmak için altın kasede sunarlar. Unutmayalım ki altın kasenin içi zehir dolu.
Gafil olursak, gözümüzün yaşına bakmazlar, içirirler. İçince Çanakkale ruhundan eser kalmaz. Ruh gidince kale de gider, geriye elimizde boş, ruhsuz çanak kalır.
Marifet, bizi biz yapan Çanakkale ruhunu kaybetmemek. Kaybettirmek isteyenlere karşı uyanık olmak.
Çanakkale ruhuna sahip çıkmak, ecdadımıza karşı bizim namus borcumuz olmalıdır.
Borcumuzu ödemezsek gün gelir, birileri ödetir.
Sağlıcakla kalın.