Daha önceki yazılarımızda zaman zaman devam ettiğimiz Türk kültür ve edebiya-tından şah beyit, mısra ve dörtlüklere yer vermeye devam ediyoruz.
İşte yeni örnekler:
Gam-ı ağyâr a derd-i yar ile matemdeyim her gün
Nice bayram olur mâbeynimizde merhaba olmaz
(Yahya Bey)
Gönül yarasından sakınmak gerek,
Ki yoktur cihanda onun merhemi
Elinden gelirse gönül yıkma ki
Yıkık gönlün ahı yıkar âlemi (Aşkname)
Halk-ı cihan lutf ile hep şâd olur
Bir söz ile bir gönül âbâd olur
Hoşca bak zatına zübde-i âlemsin sen
Medüm-i dide-i âdem olan âdemsin sen
(Şeyh Galip)
Onlar ki laf ile dünyaya nizâmât verirler
Bin türlü teseyyüp bulunur hânelerinde
(Ziya Paşa)
Öyle sermestem ki idrak etmezem dünya nedür
Men kimem sâki olan kimdür mey-i sahba nedür
(Fuzûlî)
Sular hep aktı geçti, kurudu vakti geçti
Nice han nice sultan, tahtı bıraktı geçti
Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti.
(Yunus Emre)
Değildim ben sana mail, sen ettin aklımı zail
Beni t´an eyleyen gafil seni görgeç utanmaz mı?
(Fuzûlî)
Ne yanar kimse bana âteş-i dîlden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı
(Fuzûlî)
Bağlanıp zülfünde bozdum ahdi de peymanı da
Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermanı da
(Şeyh Galip)
Dilde gam var şimdilik lutfeyle gelme ey sürûr olamaz bir hânede mihmân mihmân üstüne
(Rasih)
Tahammül mülkünü yıktın hulagu han mısın kafir
Aman dünyayı yaktın ateş-i suzan mısın kafir
(Nedim)
Hâlimi arz etmeye yâri tenhâ bulamam.
Yâri tenhâ bulsam, kendimi aslâ bulamam.
(Lâ-Edrî)
İlm kesbiyle pâye-i rif´at, arzû-yı muhâl imiş ancak.
Aşk imiş her ne var âlemde; ilm bir kıyl ü kâl imiş ancak. (Fuzûlî)
Süzme çeşmin gelmesin müjgân müjgân üstüne
Urma zahm-ı sîneme peykân peykân üstüne
(Rasih)
Şîrler pençe-i kahrımda olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek
(Yavuz Sultan Selim)
Bu güzel beyitleri derlemeye devam edeceğiz. Selam ile?
