Arabası olanların sanayiyi bilmemesi mümkün değildir. Aracı yeni olsa da ya eksoz muayenesi için ya da yazlık-kışlık lastik değişimi için yılda en az bir kere sanayiye uğrar.
Sadece arabası olanlar mı? Kapı pencere çerçevesi yapımı, bahçeye demir kapı yapımı, mutfak mermeri yapımı vb işler için de sanayiye gidilir.
Terme Sanayisi, pek çok ilçede hatta illerimizin bazılarında bile bulunmayan çeşitliliğe ve imkânlara sahiptir. Bir organize sanayi kuruluşu değildir ama orada aradığınız hemen her konuda bir iş yeri bulabilirsiniz. Motor, kaporta- boya, oto lastik, marangoz, oto elektrik, torna tesviye, soğuk demir, oto cam, PVC ve alüminyum üzerine iş yapan atölyeler ve daha niceleri.
Ben Terme’ye 1981 yılında geldim. O zaman Terme’nin bir sanayi bölgesi yoktu. Gerek tamirciler ve gerekse yedek parçacılar şehrin çeşitli yerlerine dağılmıştı. Tamircilerin çoğunluğu eski garaj bölgesinde ve karayolunun kenarındaydı.
Dernek Başkanı Hüseyin Aydın’ın beyanına göre, Terme’ye sanayi bölgesi yapımı 1975’de başlamış. Dükkânlar yapılınca peyderpey taşınanlar olmuş. Ancak kesin hizmete açılması 1983-1984 yıllarında olmuş. Başlarken çok büyük görülen sanayi, bugün Terme’nin ihtiyacına cevap veremez hale gelmiş. Hatta bir süre önce yeni bir sanayi bölgesinin yapımına bile başlanmış.
Yirmibir sene kullandığım Skoda marka otomobilimi 2014 yılında satmış, aynı yılın Aralık ayında Ford marka bir panelvan almıştım. Yıllık bakım zamanı gelmeden beni servisten aradılar. Garantisinin devam etmesi için bakımını serviste yaptırmam gerekiyor diye duymuştum. Ben de öyle yaptım. Ancak yapılan işlere göre faturası bana biraz kabarık geldi.
İkinci sene yine servisten davet geldi. Bunun üzerine yapılması gereken işlerin listesini çıkardım. Yıllardır bir sorunum olduğunda başvurduğum motor ustam Senai Çimiç’i aradım. Bana çıkardığı tahmini fatura, servisin faturasından neredeyse % 35 daha uygundu. Sırf adı servis olduğu için bu kadar fazla para ödemek gerekli miydi? Servisin kullandığı malzemeler daha kaliteli, elemanları daha mı bilgiliydi?
Benim bu sorulara cevabım ‘evet’ olmadığı için servisi bıraktım ve Senayi Usta’yı tercih ettim.
Senayi Usta, sanayi içindeki eski yerinden ayrılmış, karayoluna bakan daha büyük bir binaya taşınmıştı. Burası daha geniş ve imkânları daha fazlaydı. Bosch’un servisi olmuşlar ve ‘Oto Seç’ levhasını asmışlardı.
Bakım işlemi devam ederken lavaboyu sordum. Beni üst kata yönlendirdiler. Merdivenleri çıkınca şaşırdım. Burası büyük işletmelerin idare katı gibiydi. Müdür odasından toplantı salonuna kadar pek çok bölüm vardı. Her bölümün kapısına işlevi yazılmıştı. Bekleme salonuna lüks koltuklar konulmuştu. İçeride bir de küçük kütüphanesi vardı. Bir odanın camında ‘Ofis’ yazısını gördüm. İş olsun diye ayrılmış bir yer değil. Orada da bir masa ve etrafında koltuklar var. İşin yoksa gir otur, sadece karayolunu seyretsen yeter. İstersen otur roman yaz.
Hem erkekler hem de bayanlar için ayrı mescitler var. Bazıları gibi göstermelik değil, içerisi güzel döşenmiş.
Çocuklar da düşünülmüş. Ailece çıktığınız bir seyahatte yolunuz buraya düşerse, çocukları araca hapsetmek zorunda değilsiniz. Çıksınlar ikinci kata gönüllerince eğlensinler. İçeride bir zıplama yatağı ve renkli plastik topların bulunduğu bir bölüm var. Biri at olmak üzere çocuklar için hazırlanmış üç tane de binek. Bölümü çevreleyen çit de rengarenk boyanmış.
Burada yer alan bölümlerden biri de mutfak. Yemek saati gelince beni de davet ettiler. “Davete icabet etmek sünnettir” diyerek gittim. Asıl niyetim durumu yerinde görmekti.
İki masada 7 çalışan yerlerini almışlardı. Usta ile bana ayrı bir masa hazırladılar. Yemekler güzeldi. Geçen yıl servisi Eda Hanım yapıyordu. “Yemekleri sen mi yapıyorsun?” diye sordum. Burada Senayi Usta söze girdi, “Yemekleri ben evimden getiriyorum” dedi. En az dört kişinin daha giriş katında görev yapmakta olduğu düşünülürse burası en az 11 kişiye iş sağlayan küçük bir işletme gibiydi.
Giriş katındaki bölümlere de levhalar asılmıştı: ‘Araç Kayıt’ ve ‘Yedek Parça’
Ben kurumu ve sistemi beğendim. Sanayimizde böyle yerlerin çoğalmasını isterim.
