Bu meslek öyle bir mesleki bunun maddi olarak ifade edebileceğimizi somut bir tarifi yok. Bu meslek bir hayat anlayışı, bir yaşam biçimi. Çoğu zaman kendi evimizi ve çocuklarımıza mesleğimizi tercih ettiğimiz bir yaşayış.
Öğrencilerimle beraber çok gözyaşı dökmüşümdür. Öğrencilerime çok kızdığım azarladığım zamanlar olmuştur ama asla onlara hakaret etmemişimdir. Onları hayatımın bir parçası ve ailemden bir fert gibi görmüşümdür. Onlarla beraber sevinip, onlarla birlikte hüzünlenip onlarla birlikte ağlamışımdır.
Annesini kaybeden bir öğrencim olduğunda onunla anneme ağlamışımdır. Babasını kaybeden bir öğrenci gördüğümde benim de kaybettiğim babama ağlamışımdır. Bazen yanlarında hüzünlenip odamda ağlamışımdır. Bazen gözyaşlarımı, hüzünlerimi yüreğimin derinliklerine gömmüşümdür. Sınavlarında düşük not alan öğrencimin melankolik duruşunu onunla beraber yaşamış, yüksek not alınca da kendim almış gibi sevinmişimdir.
Öğretmenlik hayatımda kaybettiğim öğrencilerim de olmuştur. Onları kaybettiğimde kendi çocuklarımı kaybetmiş gibi kederlenip yas tutmuşumdur. Onların adına hayırlar bile yapmışımdır.
Herkes yaz gelip tatil olmasını bekler ben eylüller gelsin de çocuklarım gelsin diye beklerim. Bir öğrencimin başarılı hayatını, hayatındaki mutluluklarını görünce kendim yaşamış gibi mutluluk duyarım. Bazen de çaktırmam ama mutluluktan ağlarım.
Hiçbir zaman emeklerimin boşa gittiğini düşünmemişimdir. Hiç ummadığımı zamanlarda elime sarılan, bana dua eden öğrencilerimle karşılaşmışımdır. Onların gözündeki mutlulukları görünce ?Elhamdülillah? emeklerim zayi olmamış demişimdir.
Bu güne kadar öğretmen olduğum için hiç pişman olmadım. Meslek hayatım boyunca birçok olumsuzluklar yaşamama, birçok bürokratik olumsuzluklarla karşılaşmama rağmen asla niye bu mesleği seçtim demedim. Gittiğim her kurumu kendi evim bildim. Kurumum ve çocuklarımla özdeşleşip, öğrencilerimle hayatı paylaştım. Dışarıdakilerin, başkalarının veya bürokratların ne diyeceğine bakmadan görev yaptım. ?Balık bilmez ise Hâlık bilir.? düsturu ile çalıştım, çalışmaya devam ediyorum.
Ben iyi ki öğretmen olmuşum. Ben iyi ki bu mesleği seçmişim. Çünkü benim binlerce yetiştirdiğim çocuklarım var. Daha binlerce vatan evladı yetiştireceğim inşallah. Öğretmenler günü dolayısıyla yazdığım bu gönül iniltisi yazımdan sonra bu mesleği bana bahşedene hamd ediyorum.
Fuzuli, Leyla ile Mecnun Mesnevisinde Mecnun´un Leylaya olan aşkını anlatmak için şöyle bir beyit söylüyor:
?Öyle baktım yürekten gözbebeğimde kaldın,
Ağlasam Leyla damlar gözümden yaş üstüne?
Ben, mesleğimi bir mecnun sevdasıyla seviyorum. Mesleğim göz bebeğime sinmiş. Gözümden dökülen yaşlar birbirinin üstüne meslek sevdası olarak dökülür.
Son söz olarak ?Siz hiç öğrencinizle birlikte gözyaşı döktünüz mü? Ben döktüm.? Çünkü ben öğretmenim diyorum.
