"İz bırakan bütün öğretmenlere"
Ben bir tomurcuğum baharı özleyen
Sen yağmur ol, dol içime içime
Bir bahçıvan ol yapraklarımı nazlayan
Bilgi damlalarını sal içime içime.
Güneş ol, ışığınla besle beni
Bilgiden taçlarla süsle beni
Cehalet denizinde boğulursam
Tut ellerimden, aydınlığa yasla beni.
Gecemde yıldız ol, gözlerime dol
Işığınla açılsın karanlıkta yol
Aydınlık sabahlara sen uyandır beni
Girmesin koluma başka bir kol.
Sen okyanusa giden nazlı bir dere
Ben üstünde salınan boş bir kayık
Önce içimi doldur bilgiyle sele sele
Sonra götür beni ışığın olduğu yere.
Ben senin ellerinde hayat bulan
Siyah-beyaz bir roman kahramanı
En güzel renklerle boya düşlerimi
Hiç kimse çalamasın gülüşlerimi.
Her yağmur sonrası gökkuşağım ol
Hayatın bütün renkleriyle gözlerime dol
Önümü kapatmasın hiçbir kirli bulut
Senin önünde açılır en güzel yol.
Sonbaharda saçlarımı okşayan ılık rüzgar
Kışın düşlerime konan bembeyaz kar
Islak saçlarımı kurutan yaz güneşi
Seninle dört mevsim her diyar.
Dünyamı kuşatan masmavi gökyüzü
Uçurtmamın kanatlarına yazılan şiirsin.
Tut ellerimden, hadi söyleyelim türkümüzü
Dünyanın neresine gidersen git
Son nefesime kadar öğretmenimsin…
Bugün, 24 Nisan 2024 Çarşamba
