Sevgiden bir köprü kurulur kalpten kalbe.
Boz bulanık geceler gözlerinde durulur.
Düş yıldızın Zühre´ye inatla parlar avuçlarında.
Zaman hiç bitmeyecekmiş gibi sonsuza soyunur.
Sonra gözlerin çakılır gözlerime
Sonsuza kurulu saatlerin nefesleri,
Kemirir gözlerinde berraklaşan duygularımı.
Gittikçe hızlanır devran, yıkılır köprü
Ve hiç beklemediğin bir yerden
Kopuverir rüyaların...
Sonra sabah olur,
Yıldızlar söner.
Gerçekler sarar etrafını bir sis bulutu gibi
Bana koşmak isterken,
Gerçeklere takılır ayakların
Düşüverirsin...
Şafakla birlikte zaman kırılır
Güneşin kızıl saçlarında,
Eriyip gider hayallerin geceye ihanet ederek
Ve, vedâlar keser önünü inleyerek,
Mâtemle yüklenen ayrılış saatleri.
Gerçeklere isyan eden kolların yorulur,
Gün olur.
Gün olur, çözülüşü yaşar bağlılık
Peşinden koşamazsın gidenlerin
Elinden bir şey gelmez
Çünkü, kader budur:
Sonrası ayrılık...
