SULTAN AYDIN
PAZARTESİ SENDROMU
Yarın pazartesi. Genelde kimsenin sevmediği haftanın ilk iş günü. Pazar gibi keyifli bol uykulu bir günden sonra pazartesi ürkütücü gelir insana. Ama o gün gelir de iş başı yaparsan alışırsın koşuşturmalı iş temposuna, birde bakmışsın ki o çok sevilen cuma akşamı geri gelmiş oluverir.
Haftanın günlerini böyle itinayla ayıran da genelde bayanlardır. Bir de bu bayan çalışıyorsa? İster ev hanımı olsun isterse bir şirkette patron olsun evde bütün kadınlar ev hanımıdır. Dışarıdaki iş vasfı önemli değildir. Evde annedir mesela?
Hafta sonu ev işlerini yoluna koymalı ki haftaya işler yolunda başlasın. Yani bir kadın için pazar tatil günü değil hafta içine hazırlık günüdür. Ben de o pazar günlerinden birini yaşıyorum. Bu gün yapılması gereken işlerin hepsi yapılmalı?
O zaman Sultan Hanım kalkar, pazar gününe layık bir kahvaltı hazırlar?
Eeee bu masadan da hemen kakılmaz tabi? Çay keyfi, sohbeti koyulaştırma çabaları... Yoksa adam gidecek. Aklı koltukta gerilerek uzanacak. Onu mutfakta tutmalıyım?
İç ses, (Anlat işte Sultan bir şeyler, gelecek planları uydur; sanki çocuklarda problem varmış gibi çocuklardan bahset ...)
Bu arada bakıyorum kızlar masadan kayıp ben adamı oyalarken kızlar beni oyalamış kahvaltı tabakları bitmeden masadan kalkmış.
Neyse saat öğlen olmuş hadi seni de saldım Ahmet... Hopp aldı kumandayı eline uzandı salonun en keyifli koltuğuna çünkü bu gün pazar.
Hemen giriş mutfağa, kahvaltı masasını topla, mutfakta temizlenmesi gereken yerleri temizle, çık mutfaktan yatak odalarını hallet nevresimleri değiştir. Makinedeki çamaşırlar geliyor aklıma. Ya kuruyan okul kıyafetleri. Yarına ütülenmeli, işler yetişmeyecek.
Ahmetttt! ?Makineden çamaşırları sen çıkarır mısın?? diyorum.
-Ya iyi ki bi yattım. Hemen iş söylüyorsun cevabını alıyorum
İç ses (Tabi adam yeni yattığını zannediyor. Hâlbuki sabahtan beri o koltukta...)
Tamam, ben tekrar koşuyorum çocukların yanından geçerken, sordukları sorulara cevap veriyorum (Derslerde çıkıyor aradan diye seviniyorum.) İyi ki ben de halan daha okuyorum kitaptan aramadığım için zaman kazanıyorum diye seviniyorum.
İşler biraz yoluna girmiş sanki ben koltuğa oturmuşum kızlar görünce beni dişarıya çıkmak istediklerini söylüyorlar evde oturmaktan sıkılmışlar. Ben çıkmasak diyorum birazcık yorulmuşum sanki.
Hııı? Ne o babamız odasında hazırlanıyor mu? Pazar pazar tıraş olunmuş parfüm kokuları odadan duyuluyor dışarı çıkmaya hazırmış kendileri.
İç ses (Tabi bu yakışıklı adam yalnız dışarı gönderilmez.)
-Madem kızların canı gezmek istiyor haydi hep beraber gezmeye.
Tamam, hemen hazırlan! Yürüyüş yaptık. Temiz hava aldık gezmeler tozmalar yemek işi de cıktı aradan ve eve dönüş.
Herkes bir yere uzanmış tabi yürüyüş biraz yormuş. Herkes çıkardığını toplasın diye sesleniyorum, kalkınca toplarız cevabını alıyorum.
Bu arada bacaklarım mı sızlıyor (Sizler bir durun işler bitsin ilgileneceğim deyip geçiştiriyorum.)
Yarın okul var bu kızlar banyo yapmalı belim de sızlıyordu yavaştan ama şu banyo işi de çıksın aradan.
Tekrar koşuyorum kızlar yıkandı ohh mis gibi de kokuyorlar! Cennet kokulu kızlarım tırnaklar kesildi kulaklar da tamam.
Şimdi oturuyorum havluya sarılı saçları acıyorum özenle tarıyorum ne güzel sizinle yaşamak diye geçiriyorum içimden çok şükür Allah´ım diyorum; bana bu duyguları tattırdığın için, evlat sevgisi yaşattığın için. Günün teşekkürünü rabbime yaparken minik dostlarımdan bir teşekkürde bana geliyor
-Anneciğim bizi yıkadığın için çok teşekkür ederizzz!
İşte şu an gitti o bacaklarımdaki sızı ya belimdeki o ağrı ne oldu utçumu yoksa hiç birini hissetmiyorum km sıfırlandı.
Cansınız ilaç gibi ekmek su gibi sizinle birlikte her gün yeniden doğuyorum. Yeniden büyüyorum o tatlı dillerinizden çıkan sözleriniz bal gibi hep tatlı olsun. Âlim olun inşallah.
