Hayli zamandır terör konusunda yazmadım. Gelinen noktada bu konuda söylenecek söz kaldı mı ki? Olaylar herkesin gözü önünde, tüm dünyanın gözü önünde cereyan ediyor. İlgililerin açıklamalarını ve terör yandaşlarının ne söylediklerini şundan bundan değil, bizzat kendi ağızlarından dinliyorsunuz. Görüntüleri farklı kanallarda seyrediyorsunuz.
Ayrıca gazeteler yazıyor, köşe yazarları yorumluyor. Açık oturumlarda konu masaya yatırılıyor. Halâ, ?Bu işi anlayamadım? diyene şaşarım. Neyin ne olduğu, kimin hangi safta yer aldığı ortada. Maksadın ne olduğu artık tereddüde yer bırakmayacak şekilde açık seçik belli. Buna rağmen ben de kendimce birkaç kelam etmek istiyorum.
Bunların maksadı kesinlikle hak aramak değildir. Bu tespit, daha önce de ifade edilmişti. Fakat son olaylardan sonra bir kere daha gözler önüne serilmiş oldu.
Selim Bey´in de dediği gibi, bunların derdi ana dilini konuşabilme, daha iyi hayat şartları, Kürtlerin refahı falan değildir. Çünkü özerklik hariç, diğer bütün istekleri yerine getirilmiştir. Bunların, daha doğrusu onları kullananların amacı, memlekette kaos yaratmak, vatandaşın devlete güvenini sarsmak, ülkenin gelişmesini ve devletin güçlenmesini önlemektir. Bu aynı zamanda dış güçlerin de amacıdır. Onlar bunu kendileri yapmıyor, kurdukları ve adına PKK dedikleri terör örgütü eliyle yapmaya çalışıyorlar. Fakat bu amaçlarına ulaşamayacaklardır.
?Anadilde eğitim? dediler.
Kürtçe kurslar açıldı. Üniversitede onlar için kürsü kuruldu. Bir televizyon kanalı onlara tahsis edildi. Fakat terör durmadı. Çünkü terörün mantığı yoktur.
?Bölge geri bırakıldı. Hizmet alamıyoruz? dediler.
Karadeniz köylerinin yolu hâlâ taşlı topraklı iken, oralarda asfaltlanmamış yol kalmadı sanırım. Bana gelecek hizmet de onlara gitti, ama ben isyan etmedim. Çığlık bile atmadım.
Bizim oralarda köye, mahalleye yol yapılırken dozer şoförünün gözüne bakılır. Bir dediği iki edilmez. Yemeği verilir. Sigarası alınır. ?Aman, bize hizmet gelsin. Dozer operatörünü küstürmeyelim? denir.
Hizmet isteyenler ne yaptılar?
İş makinelerini ateşe verdiler. Tesisleri bombaladılar. Yaktılar, yıktılar. Yollara hendek kazdılar.
Hem hizmet isteyeceksin, hem gelen hizmete engel olacaksın! Bu nasıl mantık? Yaptıkları elbette mantıklı değil, çünkü terörün mantığı yoktur.
Bunlar, davalarına malzeme yapmak için kendi adamlarını bile öldürürler. Nitekim öldürmüşlerdir de. Şehit edilen askerler, polisler arasında Kürtler de vardır. Bunu, cenazedeki Kürtçe ağıtlardan anlıyoruz. Hem ?Kürtlerin haklarını
arıyorum? diyeceksin, hem de Kürtleri öldüreceksin. Var mı bunun mantığı?..
Teröristlerin tespiti ve yakalanması için Cizre´de sıkıyönetim ilan edilince, bunların sivil temsilcileri Cizre´ye yürüdüler. Şehre giremeyince de feryadı bastılar. Ne istiyorlardı?
Teröristlerin kaçıp kurtulmasını?
Peki, sıkıyönetimi kaldırmak için Cizre´ye gidenler; Şırnak´ta, Iğdır´da polisimiz, askerimiz şehit edilince oralara da gitmişler miydi? Üzüntülerini bildirmişler miydi?
Ne gezer!
Bir parti başkanı, parti binalarına saldırı olunca, ?Saldıranları anasından doğduğuna pişman edin? diyordu. Dağlıca´da 16 vatan evladı kalleşçe şehit edildiğinde de, ?Bunu yapanları anasından doğduğuna pişman edin? demiş miydi?
Hep birlikte vatanımıza sahip çıkalım, birlik ve beraberlikten ayrılmayalım.
Bir vatandaş şehitlerimize seslenerek, ?Sen, bizim yatağımızda rahat uyumamız için şehit oldun. Bizim sende ne hakkımız olabilir ki? Asıl sen bize hakkını helal et? demiş. Çok anlamlı bir ifade.
Şehitlerimize Allah(CC)´tan rahmet, ailelerine ve yakınlarına sabırlar diliyorum.
