Uzak olmuşuz seninle
Hiç yaklaşmış mıydık söyle?
Nasıldı gözlerinin rengi
Hangi çiçeğe özenirdin gülünce?
Yollarım ışıklarla dolsaydı eğer
Evet, derdim sana
Gözlerime nakşettiğin güneş hiç sönmedi
Dudaklarıma serptiğin bahar hiç ölmedi
Hep yakındık ama kimse görmedi;
Hayallerindeki gökkuşağına asılıp
Şiirler yazıyorum rengarenk
derdim sana.
Karanlık, geceler yerine gözlerime
çökmeseydi
Dudaklarım bahar yağmurlarına hasret kalıp
Sonbaharda çatlak çatlak olmasaydı…
Söylesene, hiç yaklaşmış mıydık seninle?
Hiç gördün mü beni, tanır mısın?
Sorsam bilir misin adımı?
Dağların ardındaki karanlık şehir
Boş yere saklamasın seni
Gerek yok, görmem zaten
En aydınlık günlerde bile gülümsemeni.
Bir gerçek var kalbimin duvarlarını yıkan
Kabul etsen de etmesen de
Senin tanıdığın kişi asla ben değildim
Ama benim tanıdığım kişi, şimdi daha çok
sensin(!)
Sana demiştim:
“Nasıl olsa devirirsin önündeki dağları
Ama aşmak ne zordur kalbindeki dağları…”
Uzak olmuşuz seninle
Zaten hep uzakmışız senine…
