Bugün, 25 Nisan 2024 Perşembe

Selim EROĞLU


WOX TOURS . . !


On beş gün­lük yarı yıl ta­ti­lin­den sonra yeni bir şevk ve he­ye­can­la ye­ni­den okula gel­miş­tim.


Oku­lun açıl­dı­ğı­nın ikin­ci gü­nüy­dü. Gün­ler­den sa­lıy­dı. Ders­le­rin yanı sıra nöbet gü­nüm­dü. İkinci katta ko­ri­dor nö­bet­çi­siy­dim. Te­nef­füs­ler­de kıs­men asa­yi­şi sağ­lı­yor, kıs­men öğ­ren­ci­le­re ne­za­ret ve re­fa­kat edi­yor­dum.


Gide gide ko­ri­do­run so­nu­na, pen­ce­re­nin ya­nı­na gel­dim. Bu­ra­dan ayan beyan ?Sa­adet cad­de­si? gö­rü­nü­yor­du. Bu cadde Em­ni­yet mü­dür­lü­ğü­nün önün­den geç­ti­ği için ge­nel­de resmî iş yer­le­ri ile dolu. Umu­mi­yet­le de si­gor­ta­cı­lar var.


Ta­be­la­la­ra kıs­men aşi­na­yım. An­ka­ra si­gor­ta güneş si­gor­ta?, Gibi.


Pen­ce­re­den cad­de­ye bak­tı­ğım­da tam kar­şım­da yeni bir iş yeri açıl­mış. Kır­mı­zı yu­var­lak zemin üze­ri­ne iş ye­ri­nin adını yaz­mış­lar: ?Wox Tours?. Dik­kat­li­ce bak­tım, içe­ri­de iki masa, du­var­lar­da bir-iki pano ve ça­lı­şan­lar ol­du­ğu­nu zan­net­ti­ğim üç kişi var. Onlar da ma­sa­la­rı­nın önün­de­ki bil­gi­sa­yar­la meş­gul­ler.

Uzun süre te­ma­şa ettim. Bu­ra­sı ne ola­bi­lir diye te­fek­kür ettim. Bak­kal desem değil, hır­da­vat­çı desem değil, tu­ha­fi­ye­ci desem çok tuhaf kaçar. Çünkü gö­rü­nür­de sa­tı­lan bir şey ol­ma­dı­ğı için ina­nın ne ol­du­ğu­nu kes­ti­re­me­dim.


İsim­den yorum yap­ma­ya ça­lış­tım. ?Wox? ´u an­lam­la­dı­ra­ma­dım. Benim bil­di­ğim al­fa­be­miz­de ?w? ve ?x? harf­le­ri yok. İkinci ke­li­me ?Tours? ya­zı­yor. Bu ke­li­me­yi ken­dim­ce ?tur? diye oku­dum. ?Tur? ´u da ?se­ya­hat? ola­rak ter­cü­me ettim.


Böyle kendi ken­di­me fikir mü­za­ke­re­sin­de bu­lu­nur­ken ara ara ya­nı­ma öğ­ren­ci­ler geldi. Soh­bet sı­ra­sın­da ta­be­la­yı on­la­ra da gös­ter­dim ve bu­ra­nın ne ol­du­ğu­nu, ne ola­bi­le­ce­ği­ni sor­dum. Kimi, hiç dik­ka­ti­mi çek­me­di, kimi de ben yeni gör­düm, dedi; ama ne tür iş yeri ola­bi­le­ce­ği­ni bilen çık­ma­dı.


Zil çaldı, bütün öğ­ren­ci­ler sı­nıf­la­ra girdi. Be­nim­se o sa­at­te der­sim boştu.


Bir defa ka­fa­ma ta­kıl­mış­tı. Zih­nim­de­ki be­lir­siz­li­ği çöz­mek is­ti­yor­dum. Bir ara biz­zat gidip hem ha­yır­lı olsun demek, hem de ne ol­du­ğu­nu öğ­ren­mek is­te­dim.


Böyle dü­şü­nür­ken gözüm tek­rar ya­zı­ya iliş­ti. Ya­zı­nın al­tın­da 444 ? le baş­la­yan bir nu­ma­ra ol­du­ğu­nu gör­düm. Nu­ma­ra­yı ara­ma­ya karar ver­dim. Bütün öğ­ren­ci­ler sı­nıf­lar­da ol­du­ğun­dan ko­ri­dor ses­siz ve sa­kin­di. Te­le­fon­la ko­nuş­mak için ortam mü­sa­it­ti, cep te­le­fo­num­dan söz ko­nu­su nu­ma­ra­yı çe­vir­dim. Ben genel mer­ke­ze ya da sant­ra­le yön­len­di­ri­le­ce­ği­mi dü­şün­düm. Kar­şı­ma bir erkek sesi çıktı.


Açık açık öğ­ret­men ol­du­ğu­mu ?Wox Tours? ´un ne ol­du­ğu­nu, bu­ra­nın ne tür bir iş yeri ol­du­ğu­nu merak et­ti­ği­mi söy­le­dim.


Kar­şı­da­ki ses mem­nu­ni­ye­ti­ni ifade ede­rek te­şek­kür etti. Tu­rizm işi yapan bir şir­ket ol­duk­la­rı­nı ve ?Wox? ´un ne an­la­ma gel­di­ği­ni ken­di­si­nin de bil­me­di­ği­ni söy­le­di.


Yine tam ola­rak ama­cı­ma ula­şa­ma­mış­tım. Daha sonra oku­lu­muz İngi­liz­ce öğ­ret­me­ni Rana Ha­nı­ma mev­zu­yu açtım. O da uzun bir araş­tır­ma­dan sonra hiç­bir yerde ?Wox? ke­li­me­si­ne rast­la­ya­ma­dı­ğı­nı söy­le­di.


Ha­di­se­yi kıs­men çöz­müş­tüm ama ?Wox? mu­al­lak­ta kal­mış­tı.


Hep ka­fa­ma ta­kı­lır neden Türk­çe ko­nu­şu­lan bir yerde niçin Türk­çe bir isim ter­cih edil­mez ? Müş­te­ri­ler Türk, ko­nu­şu­lan dil Türk­çe ne hik­met­se ta­be­la Türk­çe değil.


Açık­ça­sı bu durum beni ra­hat­sız edi­yor. İşle­di­ğim ko­nu­lar­la te­na­ku­za dü­şü­yo­rum. İza­hı­nı ya­pa­mı­yo­rum.


Sa­adet cad­de­sin­de­ki bu ta­be­la bana sa­adet ver­me­di.


Ben yine ders­ler­de söy­le­di­ği­mi bu­ra­ya yaz­ma­dan ge­çe­me­ye­ce­ğim.


?Türk­çe­ye sahip çık­mak, Tür­ki­ye´ye sahip çık­mak­tır.?