Bugün, 28 Mart 2024 Perşembe

Yılmaz İMANLIK


YOLCU İLE KAPTAN

YOLCU İLE KAPTAN


Yolcu:

Deniz bitti, hoşça kal be kaptan!

Nasıl bitti koskoca deniz, hiç anlamadım

Sen denizlerin kucağında büyüdün

Deniz ne zaman biter bilirsin

Dağların doruklarından akan billur pınarlar

Gurbet türküleri söyleyen serin serin dereler

Bağrıyanık yolcuları bekleyen çoban çeşmeleri

Gideremedi susuzluğumu kaptan.

 

Kaptan:

Biten deniz değil be dostum!

Cömertçe harcadığımız zamandı.

Farkına varmadan zamanı içip bitirdiler

Denizler öyle kolay bitmezdi ki.

İşte bunu düşünemedi insanoğlu.

 

Yolcu:

Her şey küçük bir an’da gizliydi.

Bir anda oluveriyordu her şey

Bir anda zirveden aşağılara düşüyordu insan

Ellerimizdeki çiçekler bir anda soluyordu

Servetler eriyordu bir anda

Güneş bir anda doğuyor, batıyordu.

 

Kaptan:

İşte yolcu bir saniye ya da bir dakika

Yaşamak için geniş zamanlar bekleme

Gülleri koklamak için baharı

Islanmak için yağmuru

Teskin etmek için güneşi

Gökyüzünü seyretmek için yıldızları

Sevmek için yarınları…

 

Yolcu:

Haklısın da kaptan

Bir an’a sıkıştırırız bütün bunları

Elimizin tersiyle iteriz zamanı.

 

Kaptan:

Belki de biten denizler değil bizlerdik

Bizlerdik bir bir bitirdikleri…