Bir gün sonsuza kadar saklanacağım senden.
Hâlâ "saklambaç" oynadığımı düşüneceksin.
Kaç mevsim geçecek sen uyanıncaya kadar?
Beni bulamayınca yaz ortasında üşüyeceksin...
Ben savrulan kuru yaprakların kanatlarında,
Hiç ummadığın bir gönül iklimine gideceğim.
Hikâyemizi anlatmayan şarkıların nakaratında
Kısılacak sesim, çaresiz bir mum gibi biteceğim.
Saçlarını öpen deli rüzgâr olacağım seherlerde.
Gecelerini aydınlatan yıldızlardan biri belki de
Mor kelebeğin kanadından seni seyreden bir göz,
Şarkıların notalarında ismine meftun bir söz?
Kuşlardan önce ben konacağım açılan pencerene
Rüyalardan önce ben gireceğim sonsuz gecene.
Kelebek kanadından baharlar göndereceğim sana
Her çiçeğin kokusunda ben olacağım, koklasana!
Zamanla oynadığımız bir saklambaçtır yaşamak.
Kalbimiz acıdığında kaçarız hayallerin dünyasına
Pembe bulutlar örter üstümüzü bir yorgan gibi
Önümüzde gerçekler yükselir basamak basamak?
