Harfler normal zamanlarda birer sesin karşılığıdır. Ama harflerin temsil ettiği sesin yanında onların sembolize ettiği belli kavramlar vardır. Özellikle edebiyatta edebi sanatların içinde harflerin ayrı birer yeri vardır. Birçok harfin karşıladığı sesin yanında yüklendiği başka anlamlar da vardır. Sebk-i Hindi adında bir dönem yaygın olan edebî bir akımın temel taşlarında biri de semboller ve kelimelerin, kavramların ve harflerin altına sindiği anlamlar vardı.
Ben de bu yazımda bir harfi alarak onun yüklendiği anlam ve kavramları şiirleştirmeye çalıştım. Elif harfinin karşıladığı sesin yanında başka özelliklerini şiirleştirdim. Selam ve sevgi ile… İşte bir elif şiiri.
Bir âhın buğusunda yükselir elifin yaşları,
Rüzgârlarda dağılan elif, savrulansa saçları.
Elif ilke iken bizlere, nurla dolardı dünyamız,
Öldürdük de biz elifi, nara döndü dünyamız.
Elif minâreydi, nazlıydı, yükselen ezan dillerde
Dâvudi bir aşirdi elif, nur dökülen dillerde.
Elif Allah demekti, adı onunla yazılırdı,
Her âhın başıydı elif, yanık yanık söylenirdi,
Elif sevgi demekti maşukuydu her aşığa,
Gönüller ilacıydı elif, duaydı her aşığa.
Elif türkü demekti, yanık, kor dillerde söylenen,
Yaranlar haberiydi elif, alev alev denenen.
Elif derman demekti yorulan dize, gönüllere,
Umutlara duaydı elif, bu divane gönüllere.
Elif kar gibiydi, incecikten inerdi toprağa,
Gönüle gül demekti elif, diken dolu yüreğe.
Elif Leylâ demekti, mecnunlar gönlünde taht kuran,
Âşıklara Mevlâ'dır elif, yollarıyla nura varan.
Elifler kayboldular her yer diken doldu, dal doldu,
Mehmedim, garibim, bu yerde dilim durdu lal oldu.
