Nazım ve nesir yoluyla yazılan zarif, ölçülü, ahenkli, dil ürünledir edebiyat. Aslı: terbiye, nezaket, zarafet ve haddeden geçme, kıvama erme manalarına gelen "edeb" kökünden gelir.
Edep; kalbi ve ruhi hayatının inkişaf ettirilmesine vesile bir yetenek ürünüdür.
İtiraf etmeliyim ki, bizim gibi dar ufuklu insanların, kendi sahalarında bile her şeyi tam ve doğru düşünemedikleri gibi, doğru düşünebildiklerini de tastamam seslendirebilmeleri oldukça zordur.
Nerede edebiyat nerede biz! Söz, insanla birlikte doğmuştur. İnsanoğluyla gelişmiştir. İnsanla birlikte derinliklere uzanmıştır.
Söz, çağlar boyu, düşünce imbiğinden geçe geçe, söz sarraflarının elinde işlene işlene kemaline erdi ve bir gün geldi edebiyat adını aldı.
Söz geliştiği ve derin köklere ulaştığı için Edebiyatın bugünü dünden daha parlak olmuştur. Yarını da bugünden daha parlak olacaktır.
İlmin gelişme gösterdiği bir dönemde, fesahat ve belagat da zirveleşerek kıymetler üstü kıymete ulaşmıştır.
Akıllı insanlar, düşüncelerini birbirlerine kabul ettirmek için daha çok dil silahını kullanırlar. İfade zenginliği insanların gönlüne girer ve edebiyatın sihriyle ruhları fetheder
Her zaman, taçlanan güzelliklerin bağrında beslene beslene gelişen edebiyat, en çok şiirle gücünü ortaya koyar.
Geleceğin düşünce mimarları, yazarları, şairleri, dil üstatları, ne yapıp yapsınlar bizim yetersizliğimize emanet edilmiş söze, şiire ve edebiyata sahip çıkmalı.
Şiirin dilindeki bağı çözmeli ve kendi düşünce dünyamız hesabına mutlaka şiire ve edebiyata, kendini ifade edebilme imkânı hazırlamalıdırlar.
Yoksa daha uzun süre bülbül nağmeleri beklediğimiz yerlerde hep saksağan sesi dinleyecek ve gül yolunda dikenlerin tasallutundan kurtulamayız.
Bugün, 7 Temmuz 2024 Pazar
