Şanlı tarihimiz, kahramanlık destanlarıyla doludur. Ecdadımız hak ve adalet için nice beldeleri ve gönülleri fethetmiştir. İslam'ın izzetini, Türklerin-Müslümanların haysiyetini ve mukaddes değerlerini savunmak için canından, cananından, bütün varından vaz geçmiştir. Ancak tarihin hiçbir devrinde istiklalinden ve istikbalinden taviz vermemiştir. Zulme rıza göstermemiş, zalime boyun eğmemiştir.
İşte bundan tam 110 yıl önce kazandığımız Çanakkale Zaferi de Rabbimiz'in lütuf ve inayeti, milletimizin iman, cesaret ve fedakarlığıyla verdiği emsalsiz bir imtihanın, zorlu bir mücadelenin adıdır.
Çanakkale, anaların dualarıyla cepheye koşan, vatanı uğruna canından vaz geçmeyi, canına minnet sayan kınalı kuzuların dünya durdukça unutulmayacak destanıdır.
Çanakkale, zulmün ve küfrün her türlü imkân ve silahına karşın, iman dolu yüreklerin kıyam ettiği, yerin ve göğün “Allah ü Ekber” nidalarıyla inlediği bir şahlanıştır.
Çanakkale, Anadolu'nun her evinden, Rumeli'nin her bölgesinden, İslam coğrafyasının her beldesinden, imanı, gayesi ve hissiyatı bir olan inanmışların ve adanmışların sıra dağlar gibi omuz omuza vererek gösterdiği kardeş olma, millet olma ve ümmet olma şuurudur.
Çanakkale, düşman askerinin yarasını gömleğiyle saran, kendi yarasına ise toprak basan, kırba'sındaki suyu düşmanıyla paylaşan, kahraman Mehmetçiğin dünyaya öğrettiği kadim medeniyetimizin savaş hukukudur.
Bugün bize düşen, Çanakkale'de şahlanan bu muazzam ruhu diri tutmaktır. Birliğimizi, beraberliğimizi ve kardeşliğimizi korumaktır. Milli ve manevi değerlerimize sımsıkı sarılmaktır. Ecdadımızın aziz hatırasına, şehit ve gazilerimizin emanetine sahip çıkmaktır. Çanakkale Zaferi'nin ardındaki diriliş ruhunu, gelecek nesillerimize aktarmaktır.
Bu vesileyle tarih boyunca hak ve hakikat uğruna canından vaz geçen aziz şehitlerimizi istiklal ve istikbalimiz için mücadele eden kahraman gazilerimizi, hürmet, rahmet ve şükranla yad ediyorum.
Sözlerimi Çanakkale şehitlerine ithaf edilen şu mısralarla bitiriyorum:
Âsım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmûsunu, çiğnetmeyecek…
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer…
Ey şehîd oğlu şehîd, isteme benden makber,
Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber…