Fakirleşiyorum günden güne
Hasret kalıyorum giden her güne
Gelecek güzel olacak diyorlar
Boş beklenir mi hiç ölüm gününe
Atı alan Üsküdar’ı geçiyor
Zenginliği, fakirliği insan kendi seçiyor.
Parayı bulan kendinden geçiyor.
Parasız beklenir mi hiç ölüm gününe
Allak bullak oldu kafalarımız
Kapanmıyor hiç açılan yaralarımız
Doymazlığı koşar nice insanlarımız
Tıka basa koşulur mu hiç ölüm gününe
Bu yurdun çocukları sefil olmasın
Hiç biri çağın gerisinde kalmasın
Elinden kuru ekmeği, aşı alınmasın
Aç susuz koşulur mu hiç ölüm gününe
Devlet malını talan etme
Varlığını boşuna yağma etme
Varlığın sana yeter ele gitme
Devletsiz gidilir mi hiç ölüm gününe